Je dingetje doen

Zo. Nu heb ik definitief gisteren tot half een 's nachts de zomer ingeluid! Met een kampvuurtje op een Waalstrand. Het is raar om mezelf zo te betrappen: dat ik werkelijk lyrisch kan worden van zo'n vuurtje, een sigaartje daarbij roken, whiskey uit een klein zakflesje en dan verder alleen maar wat boten die af en toe voorbij tuffen in het donker. Sterren, op de terugweg het kwaken van kikkers in de sloten, een egel die van het het fietspad het gras in schuifelt.

In Trouw stond onlangs een grappig artikeltje met de kop De Nudge theory. Twee Amerikaanse wetenschappers, Richard Thaler en Cass Sunstein leggen in hun boek: Nudge: Improving decisions about Health, Wealth and Happiness, de basis voor deze theorie. Die gaat er vanuit dat mensen allereerst emotionele wezens zijn die voorspelbare fouten maken. Door irrationele beslissingen te doorgronden, kun je zo simpele maatregelen bedenken, die hun gedrag verandert.

Het voorbeeld deed me grinniken: Op de wc's van Schiphol, die van de mannen, is midden in de wc-pot een kleine zwarte vlieg getekend. Het blijkt dat dit 80% scheelt! In het pissen naast de pot, wel te verstaan, en dat scheelt enorm in de schoonmaakkosten. Mannen maken er dus een sport van, om op de vlieg te willen richten. Ik zie het helemaal voor me: al die mannen van over de hele wereldbol, richten hun dingetje, naar dát. Het Nederlandse concept wodrt nu wereldwijd toegepast.

Toch is er iets soortgelijks aan de gang, als ik bij zo'n zelfgemaakt kampvuurtje zit. Wat brengt in Godsnaam dat plezier en dat geluksgevoel teweeg? In het donker, alleen, bij zo'n vuurtje? Het heeft iets OERS, het is mijn dingetje dat ik richt naar dat. Naar wat? ... Het is iets van met huid en haar dat vuur voeden, warmte maken en licht, een heel klein plekje zomaar in het zand je helemaal thuis maken. Geluk en plezier zit 'm vaak in het gewoon maar 'je dingetje doen'.

Ps: Als zoveel mannen wereldwijd zo graag in de pot richting vlieg pissen: 'Grappig, zo is de wereld maar klein' Met deze laatste zin zou ik mijn blog eindigen, beloofde ik Nichtje L. Die vond dat die zin echt iest voor mij was,'waarmee ik een blog zou kunnen eindigen', zei ze daarbij. En ik vind dat ook een leuke zin, best wel mijn dingetje: 'Grappig, zo is de wereld maar klein'.