Mars schijnt nu oranje pal voor mijn boshuisje in een heldere sterrenhemel tussen de bomen. De snelweg is afwezig op de Zondagavond en ook de buren zijn weer vertrokken, geen lichtjes meer om mij heen, ik ben weer de enige, waarschijnlijk tot vrijdag. Er vallen alleen af en toe eikels uit de bomen. Als ze op een aluminium dak vallen geeft dat een harde klap.
Ik heb nu serviesgoed waarvan vier mensen tegelijk kunnen eten en drinken, bier uitgezonderd en twee gebakvorkjes te weinig en twee kommetjes die voor het toetje weer moeten worden afgewassen omdat daar eerder soep in zat. De boekenclub was op bezoek.
In Beekbergen is een ouderwetse Dorpsstraat die eindigt in de weilanden, waar ik bij de slijter de wijn haalde en toch maar niet de boekhandel inging die gevestigd is in een oud postkantoor (ofzo): een kleine ingang en door de lage ramen zag ik smalle gangen met ook tweedehands boeken.
Ik heb twee kleine dennenappeltjes meegenomen van onder de grote dennenboom die nu op instorten staat, met de laaghangende tak waar vroeger de Simca geparkeerd stond met het uitklapbaar picknicktafeltje, die ook de bodem van de achterbak was en de ouders lazen op campingstoeltjes en later de reiswieg in de schaduw kon staan, terwijl wij op de zandberg speelden. Nu platgewalst met dikke bandsporen en een naaldtapijt. Op de kaart is deze familieplek nu een officiële picknickplaats waar drie tafels staan.