Vandaag is het de dag dat ik me voor het eerst in mijn werkend leven als beheerder in bedrijfkleding moet steken. Vroeger, gedurende mijn hele studententijd, heb ik in de heel vroege ochtendstond vleeswaren gesneden en dan had je ook een schort aan. Daartoe had je een eigen kastje in de omkleedzaal van het personeel. Maar nu moet je het thuis aan trekken. Om het niet te vergeten, had ik het gisterenavond maar vast klaargelegd.Ach, niks mis mee, omdat het toevallig mijn kleuren wel zijn: een t-shirt in aquamarijn, met een fleecevest in kobaltkoren blauw. Vanochtend in de bus, voelt het toch wel gek. Ineens ben je een deel van de werkende gemeenschap van de Gemeente. Het groot rood geborduurde Wapen van de stad, was wel erg vrijpostig aanwezig, als ik mezelf bekeek op het tv schermpje in de bus.
Met mijn blauwe strooien panamahoed op en mijn donkerder bruin velletje, vond ik het ineens ook wel geinig om zo in de bus te zitten. Een beetje allochtoon en niet doorsnee, maar wel in Gemeentelijke kleren. Volgende week ben ik me daar vast niet meer bewust van. Net zoals mijn Tau-kruisje dat ik altijd draag, maar niet meer weet, totdat... Een zwerverachtige man bij de computers in de bieb, vorige week ineens tegen me zei: Aah! Franciscaans! Ik geloof dat de associatie voor hem een positieve was.
Of in Perugia, waar ik bij het Clarissenklooster een Italiaanse vrouw zag komen aanfietsen, ook met een Taukruisje om. Waarschijnlijk omdat ze het mijne zag, deed ze moeite om in het Italiaans me ín het klooster te krijgen, iets wat voor mij helemaal niet hoefde, maar eer je dat hebt uitgelegd. Gelukkig hielden de Clarissen de deur op slot. En in Budapest kreeg ik van 2 oude vrouwtjes waar ik een wit tafelkleed kocht met blauwe handgeborduurde bloemen daarop, zomaar een extra presentje. Ik wijdt het toch aan dat Tau-ding en niet aan mijn alleraardigste voorkomen.
M., Claris, die de Vierdaagse had meegelopen, vertelde dat ze dat maar niet in habijt gedaan had, te warm en te zwaar, maar ook omdat iedereen dan zou denken dat ze voor de grap in zo'n habijt liep. Dat wil je niet, als je serieus wil worden genomen. Ik wil als beheerder best wel serieus genomen worden, maar zie werkelijk niet hoe deze kleding in een wijkcentrum, waar ongeveer iedereen je kent, daartoe bij zou dragen. Enfin. Nu nog bedenken of ik het Tau-kruisje met opzet boven het t-shirt zal gaan dragen.