maandag 4 april 2011

Theun Gerrit

Thuisgekomen stond mijn hele tuin vol Lente. Voor bloeien de blauwe druifjes en de gele tulpen en van dat lichtpaarse kruipgoed waar ik de naam niet van weet. En achter bloeien de kerrie japonica, de gele bolletjes en de roze ribes. Het vogelconcert is werkelijk oorverdovend, zo hard en veel, dat doen ze niet in Sevilla.

Op de deurmat verjaarskaarten, maar ook een heel droevig bericht, waarvan ik erg geschrokken ben. Theun Gerrit is onverwacht overleden, de jongere broer van vriendin P. en de oom van E en M. op wie ik jarenlang gepast heb. S'nachts kwamen de herinneringen naar boven: hij was de gangmaker en degene die altijd vol grapjes zat op de verjaardagen van P. Hij kon wonderwel met alle vriendinnen overweg, veel later bleek hij homo te zijn. Toen P. nog thuis woonde was hij vooral de jongere broer met wie ze heel vroeger ruzie maakte en hij had een heel intrigerende hobby.

Hij bouwde maqettes van door hem zelf bedachte huizen. Heel prachtig. We hebben nog wel eens de gedachten laten gaan over mijn droomhuis en ik weet nog dat er een glazen torenkoepel, een soort hoge serre, in verwerkt moest worden, die uitkeek op de bossen en natuur rondom. Hij heeft die maquette nooit gemaakt, ik geloof omdat P. op kamers ging wonen en ik hem ook niet meer tegen kwam.

E. belde me vanochtend op, waarmee ik heel blij was. Ze vertelde dat hij in een al eerder opgesteld testament, hij had de ziekte van Kahler, waar hij van genezen leek, neergezet had dat hij graag wilde dat zijn huisjes onder zijn dierbaren zouden worden verdeeld en dat ieder er maar goed voor moest zorgen.

Nu was hij een maand geleden ineens weer slechter gaan lopen, maar was toch nog mee naar Venetiƫ gegaan en een foto van hem, het voorste deel van een gondel waar waar het licht op valt, met spiegelend donker water er om heen, siert de rouwkaart. Het is zo onwerkelijk. Omdat ik ook de begrafenis gemist heb waar ook E. gesproken heeft; dat ze naar mannen keek voor hem, maar niet verder kwam dan de wiskundeleraar die hij afgekeurd had. Hoe hij vol met grappen en grollen zat.

Ik kende hem niet persoonlijk, maar het raakt me erg. Iemand die op de achtergrond van je leven er ineens niet meer is. Niemand die het heeft zien aankomen, oorzaak onbekend. Plotseling hartfalen.