maandag 11 november 2013

Jutten

Jutten behoord bij mijn favoriete bezigheden. Of het nou naar oude Romeinse en Germaanse scherven is, aan de Waalstrandjes, nu geheel ondergelopen, ontdekte ik dit weekend, het is weer hoog water, of naar oude boeken, of gewoon naar cd's in de bieb: de kern van jutten is om het onverwachte te laten gebeuren: van te voren weet je niet of je zult gaan oogsten.

Dit weekend oogstte ik rijkelijk. Ik liep de Kringloopwinkel in, op weg naar het klooster, die ik tot nu toe links had laten liggen. Maar het wordt er steeds drukker, dat is de tijdsgeest geloof ik, dus hij viel ineens op. De winkel ligt aan de rand van de stad met een welgestelde wijk erom heen. Vriendin P. brengt er met regelmaat spullen heen en dat geldt dan natuurlijk ook voor anderen eromheen, bedacht ik in ene keer.

Nou, de sortering boeken is echt goed: een heel aantal die ik zelf ook ooit gelezen heb of nog wil; goed om in gedachten te houden, maar niet om zelf daar aan te schaffen. Die haal ik wel in de bieb. Maar ik vond er ook twee grote dunne platenboeken: de ene met stadgezichten van Canaletto en dat betekentt dus heel veel oud Venetiƫ. En eentje met mozaiken uit Ravenna. Zulke boeken schaf ik wel meteen aan: dat is als de vroegere toverlantaarn: heerlijk al die plaatjes, de uitzichten en vergezichten en overzichten en kleurige details.

Ik las een totaal lovende recensie van de nieuwe cd I'm a dreamervan de Amerikaanse Josephine Foster uit Colorado. Ooit een scholing tot operazangers gedaan, maar ze is de folk-troubadour-kant opgegaan. De recensente had ook nog nooit van haar gehoord, maar was totaal voor haar gevallen. En verhip, bij de bieb lag een cd van 2012: Blood Rushing en ik geloof dat ik ook helemaal voor haar kan gaan vallen. Ze heeft ook gedichten van Emily Dickonson op muziek gezet, ontdek ik al googelend.

Blood Rushing bevat liedjes, met gitaar, mondharp en trommels en de teksten gaan over de sterrenhemel, The wave of Love, de woestijn: ze hebben een heel eigen sfeer. 
 
En dan vond ik ook nog een live-cd met Jackson Browne met alleen hij en zijn gitaar of piano. Hij is een liedjescschrijver van vroeger: op de middelbare school heb ik al zijn lp's aangeschafd, waaronder The Pretender

Nu viel ik helemaal voor het mij onbekende liedje Alive in the World, die ik op de repeatknop heb gezet:

To open my eyes and wake up alive in the world
to open my eyes and fully arrive in the world
with its beauty and its cruelty
with its heartbreak and its joy
with its constanly giving birth to life and the forces that destroy
and the infinite power of change
alive in this world