Oerol 2016

Ten noorden van nergens

Het leek mij kicken om op Oerol blogjes te schrijven, maar toen kon ik Sammie niet opladen, ik zag geen elektriciteitsaansluiting meer op de camping,terwijl ik er zelfs een contactdoos voor mee had genomen. Ach,wel zo rustig.Maar door enige observatie heb ik dan toch de aansluiting gevonden, dus welaan: bloggen vanaf het festivalterrein, terwijl er een band muziek maakt.

Het is hier weer heerlijk en fantastisch! Mijn tent aan de bosrand, drie lantaarntjes laten branden als iedereen al slaapt,een uil vliegt over. Liggen lezen in de tent terwijl in het bos de vogeltjes fluiten, Een keukenmeidenroman, zo heet het boek. De personages: zwarte hulpen bij blanken in het zuiden van Amerika, ten tijde van Martin Luther King,toen er nog segregatie was en een blank meisje, ook opgesloten in haar milieu die er in het diepste geheim samen met een zwarte hulp een boek over gaat schrijven.

Dan al twee zúlke mooie voorstellingen gezien: Dijkdrift, muziektheater van Silbersee en het Califax Rietkwintet en Ten noorden van Nergens, een dansvoorstelling van De Dansers in de duinen onder de Brandaris. Geweldig hoe eigen, heel verschillend soorten van ervaringen en emoties beeldend en met muziek in kaart worden gebracht.

En dan wandelen in de bossen,over het strand, turen in de ruimte en de verte, je verbazen over de vele, vele kleurschakeringen van het landschap... de band speelt nu een lied dat 'Ode aan Terschelling' heet... Daar hou ik het voor nu bij.