For the good times. My Future

Gek effect. Ik heb weer wilde dromen in onbekende omgevingen met mensen die ik niet ken, maar in mijn droom wel, ik ben ergens bij een familie die vlakbij een stad woont, maar wel met bergen als uitzicht in de achtertuin en daar komt Guus Meeuwis binnen met een wel anderhalve meter (!) groot opgevouwen bord van Europa, deel van een dynamisch bordspel dat hij met ‘ons’ dat weekend wil gaan spelen, maar we hebben het net uitputtelijk zelf gespeeld en waren net klaar. Ik en een jongen naast me vangen elkaars blik op: we weten niet goed hoe en of we het tegen Guus zullen zeggen.... Dan zegt Guus, goedgemutst als hij is, dat hij maar weer opstapt, omdat zijn gezelschap toch niet echt nodig is.

Ik loop de trap af en denk: waarom droom ik van Guus Meeuwis? En dan kijkt hij me aan vanaf de voorkant van de krant op de deurmat en staat er een groot artikel in  en het gaat over alle concerten die hij heeft moeten afzeggen tot en met in New York en dat hij nu concerten gaat geven met  het publiek met haar tweeën aan een tafeltje, met een lampje ertussen. Het lijkt net alsof dat het laatste is wat hij zegt in mijn droom, alvorens weer weg te  gaan. Het is een heel maf gevoel, waar ik verders maar geen reflectie op zal plegen.

Ik luisterde en keek naar het nieuwe miniconcert van Norah Jones, weer op de vrijdagochtend; de afgelopen weken doorbrak ze twee keer haar gewoonte en de laatste keer was er ook een vriendin bij en nu praat ze ook iets meer, tevoren deed ze zwijgend vier liedjes. Het laatste liedje nu is van Kris Kristofferson, die ze wel een vriend noemt, zegt ze en dit is één van haar lievelingsliedjes: For the good Times. O! Ik ken het nummer zo goed en wint nu aan diepte omdat ik nu pas besef wat er gebeurt: iemand zingt in bed naar een geliefde waarmee het ook al voorbij is met de aansporing om blij te zijn voor wat er geweest is: Hold your warm and tender body close to mine...for the good times.

Het past ook zo goed in deze Coronatijd... alles wat goed en mooi is tóch dichtbij je houden en met deze beweging terug, naar wat geweest is, toch tegelijk een sprong voorwaarts maken: er komt een nieuwe geliefde die jou weer gelukkig zal maken, zingt Norah Jones in datzelfde liedje, dat door de piano-jazzachtige akkoorden een ander, stadser sfeertje krijgt, dan zoals ik het ken in country-sfeer. Dat past wel weer bij het huis waarover ik droomde waar Guus Meeuwis in verscheen. En die past weer bij altijd goede tijden omdat hij zo onverwoestbaar positief gevoelig is. Ik heb hem zien optreden toen hij nog student was met zijn bandje op een regenachtig bevrijdingsfeest in Wageningen. Ik dacht toen: jij bent een aanstekelijke jongen, de zon gaat door jou schijnen. Zoals vandaag.

PS Ik ben nog steeds in een dromerige sfeer, het is rond 14.15 uur op de tot nu toe warmste dag van het jaar. Ik zie het animatiefilmpje met Billie Elish en haar nieuwe liedje. Het past helemaal  bij mijn stemming: My Future. Ik ga zometeen zwemmen.