
Tevoren, door gebrek aan ruimte zwierven deze rond: Van aanrecht naar fornuis tot op de lange ronde afvalemmer aan toe. Ook de sinasappelen voor het versgeperste jus hebben nu een plaatsje, evenals de suikerpot met afbeeldingen van Beatrix Potter en de cafetierre, waar onlangs over in de krant stond, dat deze de lekkerste koffie maakt. Daarna komt de ouderwetse filterzakjes opgietkoffie, en zo zette ik het tevoren.
Heel netjes,voor mijn doen, staan op de plank eronder nu een rond poezieplaatjesalbum-blik met de biologische bloem, een glimmend pastablik met spagetti en een grote lichtgele ronde plastic schaal met engeltjes daarop, nu voor de uien en aanverwanten die niet in de koelkast hoeven. Ook een metaaldraden kruidenrekje boven dit nieuwe Ikea-item getimmerd, gered van de afvalwagens op Koninginnedag en waar nu de knoflook en knoflookpers in ligt.
Zo wordt ik allengs georganiseerder. Ware het niet dat ik deze middag heb te besteden aan het opruimen van alle rotzooi, die er eerst stond: opgestapelde kratjes vol zooi. Wie eenmaal kijkt naar zooi, ziet steeds meer zooi; ik tenminste wel.Misschien moet ik nu maar eens doorpakken en blindelings weggooien, wat niet nodig is. Terwijl ik dit typ, denk ik al dat het daar niet van zal komen.
Als beloning voor straks, een sterwijntje gehaald bij de HEMA: een Cote du Rhone, Domaine Saint Martin, volgens de wijnalmanak van Harold H. onbeschoft lekker en een lekker sterk geurend Frans kaasje. Stoofvlees gehaald om te laten sudderen, twee boeken, te weten Verontwaardiging van Philppe Roth en Dit moet je weten van Hanef Kureishi. Zo weet ik grofweg hoe ik dit regenachtig weekend zal besteden.