dinsdag 15 april 2025
Wild is the Wind; Eksternest/ Frieren
zaterdag 12 april 2025
Weer wat plaatjes
Vijf dagen niet in het bos geweest en nu blijkt de krentenbloesem te bloeien. Neefje T reist in zijn eentje door China en Korea en de laatste weken overal foto’s op Insta van bloeiende bloesembomen. Ook vanuit New York overladen met bloesem; leuk om te zien dat waar ook ter wereld mensen daarvan genieten. Vanuit de bus rondom Arnhem hetzelfde en ook in het Kroningburgerpark zitten er mensen op het gras.
Na een ouderwetse biefstuk drijvend in de jus met witte sneetjes boterham en een door nichtje L goed verzonnen gecombineerd toetje van mangosorbetijs met slagroom en koffie met slagroom en gezouten karamelstukjes, een wandeling langs al die nieuwe woonwijken vol verlichte ramen. Sommigen hebben een prachtig uitzicht, pal aan de Waal. Op het eerste stuk van mijn wandeling door het bos naar de bushalte vloog er een Dagpauwoogvlinder mee, die mij altijd aan Moeder doet denken. ‘Zo’, zei ik tegen haar, ‘vandaag twee generaties van jouw nageslacht bij elkaar.’ Soms lukt dat.
vrijdag 11 april 2025
De weg van de menselijkheid/ liefde
donderdag 10 april 2025
De Beurs en de Eeuwigheid (Navid Nuur)
dinsdag 8 april 2025
Langzame groei - Joodse Transvrouw
maandag 7 april 2025
Zien en geloven
Het aansprekende verhaal van de reus Christoffel die zonder het te weten Jezus als kind het water overdraagt en die de beschermheilige van de reizigers is geworden en je beschermt tegen gevaren.
Leuk, hoe die enge wereld dan wordt afgebeeld. De vraag voor mij werd ineens; wie zág al deze schilderijen eigenlijk? Niet de ‘gewone mens’, die nog in de modder en de stank leefden. Was het toegankelijk aan de muren van kastelen van de hoge adel enzo? En dan natuurlijk in de kerken en kloosters. In het ‘eenvoudige’ Kapucijnenklooster in Velp-Grave, waar ik jarenlang een kamer had, was het tjokvol met mooie beelden en schilderijen.
zondag 6 april 2025
Heel de wereld is ons klooster (De Wonne)
Een sfeervolle binnengalerij in Rijksmuseum Twente in Enschede, ik was er nog nooit geweest. Dat je jezelf even vind in de weerspiegeling van het glas in een deur, het lichtgekleurde licht op je benen, de binnentuin achter je, een kunstwerk voor je, de hele muur, beslaand.
Is het alweer meer dan twintig jaar geleden dat ik in Enschede was? Op bezoek in het Franciscaanse Woonprojekt De Wonne, ‘ Een klooster in de stad’. Ik was er omdat ik een artikel ging schrijven voor het Franciscaanse Maandblad. Het lag er midden in een wat verlopen wijk en er waren al berichten dat alles rondom hen zou worden afgebroken, er zou een Muziekcentrum verrijzen. Bijna niet voor te stellen, toen. En nu is het dan zo. De Wonne ligt nu vlakbij het station, indertijd was er een wirwar van straten. Werkelijk: er is gebouwd en veranderd tot aan hun muur. Ze hebben me toen aangewezen hoeveel er van hun grote tuin weggenomen zou worden.Ik keek door een raam naar binnen: nog dezelfde soort rommelige bijkeuken als toen. Die binnengalerij in het museum had iets ‘kloosterachtigs’. De bewoners van de Wonne nu leven bijna op het plein; meer stad kan het niet worden. Tja, Franciscus van Assisi zei : Heel de wereld is ons klooster.
vrijdag 4 april 2025
Naar Hardenberg, Bergentheim
donderdag 3 april 2025
Danceparty en Islam in New York
woensdag 2 april 2025
Europeese en Amerikaanse Graphic Novels
Maar ze is de verborgen seriemoordenaar van het dorp! Ze gaat daarvoor naar de stad, (New York, kan ik er vanaf zien), zoekt daar een slachtoffer, vervoert deze in haar bestelbusje, hakt ze in stukjes en stopt elke onderdeel in een afgesloten blik en begraaft ze. Welvoldaan keert ze naar haar dorpje terug en gaat lekker in een bubbelbad vol schuim zitten, met een roze badmuts op. Als je dan nóg eens kijkt, dan zie je die dubbele blik in haar ogen, van vriendelijkheid uitstralen en tegelijk speurend, op je hoede. Ik heb het boekje al drie keer tot mij genomen, ik vind dat zo leuk en prikkelend; dat het tegelijk je laat verkneuteren en verknussen in zo’n gezellig dorpje én je ook kijkt naar de gruwelijkheid op een ander moment. Zoals in het echte leven, dus…
Dit goed uitgetekend en uitgedacht zijn, zie je niet zo in de Europeese traditie. Het Grondrecht, een autobiografisch verhaal waar de auteur door Frankrijk wandelt van een plek waar de oudste grottekeningen zijn, naar de plek waar er een vlakte zal verrijzen waar kernafval onder de grond wordt opgeborgen, geeft wel al een wandelaar met iets meer expressie, maar dat komt ook omdat hij zichzelf tekent. Er is één Belgische uitzondering. Zó kleurig, elke pagina een schilderij op zich.
Zo, dit was wel weer even leuk: in je eigen boekenkast struinen.
dinsdag 1 april 2025
Adolesence: de échte, gespeelde werkelijkheid
maandag 31 maart 2025
Tijdsbestedingen
zaterdag 29 maart 2025
donderdag 27 maart 2025
Afscheid van De Bron
woensdag 26 maart 2025
Dagje Kleve, beeldverhaal
Nu trof dit beeld me. Een omgevallen man, een gevallen soldaat uit de eerste wereldoorlog. Dat logge en roerloze. Het past bij deze tijd. Machteloosheid in een wereld die steeds meedogenlozer is.
Nog veel meer vogeltjes! Een wit eendje, meerkoetennesten, een zwaan die duikertje speelt, bloeiende narcissen en bomen.