vrijdag 17 oktober 2014

Humans of Oerol

Bij het opruimen vond ik een verkreukeld naamkaartje terug van http://www.luka.pro/humans-of-oerol/. O ja, dat had ik van een jongen op Oerol gekregen, die vroeg of hij  foto's van me mocht maken. Dat mocht en zodoende zijn kaartje, dan kon ik nog eens kijken naar het resultaat. Dat deed ik, en ja, daar zie ik mijn koppie, tussen acht andere 'Humans of Oerol'.

Het zal wel door Fringe zijn, zie eerder blogje, dat ik in ene keer kijk naar het soort mens die dus van Oerol  komt, volgens hem.  Wat is dat voor een soort,  hebben ze iets gemeen? Er lopen honderdvijftigduizend mensen rond, waarom heeft hij deze negen gekozen als Humans of Oerol? Meerderen dragen een hoofddeksel. Meerderen kijken een beetje typisch uit hun ogen. Ze hebben er allemaal wel plezier in, geloof ik.

Ik had dat wel. Ik zie een ouder exemplaar van het soort mens, een beetje maf met dat hoedje met bloemen en die gebreide streepjes-kleurdas:  'nice feather' zei hij tegen me, en dat staan nu ook bij de foto. Hij bedoelde de veren op mijn hoed. Ik vond hem zelf meteen aardig: Eigenzinnig zonder met opzet apart te willen doen. Iets van de sfeer om hem heen, zie ik wel terug in deze Humans of Oerol.

De woorden waarmee hij over zichzelf spreekt passen ook: If we would all see the world as the wise man do, all I would have to say to you here was that I am a seeker, zo begint hij. People thought I was weird and I had trouble expressing myself in words, I rather enjoyed the beauty of silence (...) My dream is to share the joy of being with as many people in the world as I can. Zo eindigt hij zijn introductie over zichzelf.

Ik bekijk andere foto's van hem en iets... ja ze hebben allemaal iets... iets dat met zoeken te maken heeft en stilte en simpele, kleurige vreugde. Grappig, toch. Ik vind de foto van mij wel in zijn universum passen.