maandag 10 november 2014

25 years wall fall

Ik wil het toch even in het blog melden, tenslotte is het ook een beetje mijn archief, waarvan ik hoop dat als ik oud en de dagen bijna zat ben, ik hier nog eens van alles kan overlezen. Het was gisteren dus 25 jaar geleden dat de Berlijnse muur viel. Ik had ergens wifi-bereik en besloot even een what-app vraag te stellen aan U. uit Dresden.

Door haar ben ik me bewust geworden hoezeer die DDR in de mensen zelf is blijven zitten. Hoezeer er ineens een 'oud' en een 'nieuw 'leven was en je leven in ene keer is opgedeeld in vóór de Wende en erna. Dat er in een hart dus eigenlijk twee paralelle universums kloppen: je was ooit iemand met een bepaald soort van wereld om je heen, met goede en slechte kanten en  dan ben je ineens in een wereld die de wereld waar je vandaan komt, alleen maar slecht vindt.

Ik weet dat ik indertijd nooit een tripje naar Berlijn wilde maken. Ik vond het bizar en ook ijzingwekkend: die verhalen van mensen die dan op een dag op-en-neer gingen, en dat ook wel een kick vonden om aan die andere kant van de Muur ook mensen te ontdekken, die weliswaar leken op jou, maar ergens toch ook iets vreemds en ongrijpbaars hadden. 'Alleen de vogels vliegen van Oost naar West Berlijn, omdat ze soms in het Westen en soms ook in het Oosten willen zijn': zo gaat een liedje en dat is vrijheid; als je dat kunt.

Als ik met U. praat, voel ik ook altijd, ergens, dat ze van een heel andere plek komt, dan waarvan ik zelf kom. Ik kan de vinger er nooit op leggen, het ziet er van de buitenkant geheel geassimileerd en hetzelfde uit, maar toch... Misschien zit het in zo'n kleine anecdote: ze vertelde ooit dat ze aan haar kinderen had gezegd dat als de DDR zou stoppen, ze wisten al jaren dat het eraan zat te komen, maar wanneer precies, dat wist je niet, dat er dán een Buntes Fernsehen in huis zou komen: een kleurentelevisie, dus. Toen de tv dan eindelijk kwam, waren haar kinderen helemaal teleurgesteld, want de buitenkant was gewoon hetzelfde. Die dachten dat die buitenkant bontgekleurd zou zijn!

Ik vroeg U. dus, of ze het ook vierde, die val van de Muur. U. mailde terug en dat las ik zonet.(Handig toch die mogelijkheid van korte en lange berichten via Whatsapp of de mail). Ze mailde: Yes, I celebrate a little bit. But I celebrated in my head in every moment, if I sampled things, which I had,not sample without this big change. (For example meeting you!!!)  I live my "new" live very aware. And I see chances and the problems, especially for my kids and grandchilds.