Fijn om weer hier te zijn. Gras voor het eerst gemaaid en in het kasje stond de basilicum, jonge sla en tijm er nog goed bij, maar de dille was wat verdroogd, maar komt nu toch weer op. De vier maïskorrels, elk gepland in een aparte pot, waren bij vertrek , twee weken geleden , enkele sprietjes, nu alweer 20 cm hoog ofzo. Ergens onderweg op de fiets zag ik ook een maïsveld, waar dit de hoogte was. Zouden hier nou straks stevige dikke planten staan, met daarin ook weer maïskolven? Ik blijf een soort van ongelovige Thomas, maar je kunt ook zeggen dat ik de voortdurende groei van al dat levend groen, zo hard, zo snel, ongelofelijk blijf vinden.
Om weer helemaal in de bossfeer te komen lees ik The Fellowship of the Ring, geleend van huisgenoot en eerder leende ik The Hobbit, die hij dan vervolgens in twee dagen nog eens herleest, nadat ik er enthousiast over was, ik had deze nog nooit gelezen. The Lord of the Rings, wordt de derde keer, als ik alles nu weer lees, te beginnen als tiener. Bij The Hobbit kon ik er niks aan doen: ik zag geen dwergen en hobbit Bilbo vechten met de draak, uitgebreide gevechtsscenes werden beelden uit de oorlog van Oekraïne en Bilbo werd Zelensky. Een Britse wetenschapper zei in een podcast dat je kunt zien dat alles van hem in real time is opgenomen, omdat zijn baard steeds maar groeit. Bewust door hem zo gedaan, meende ze, en het wordt vast een hele happening als hij deze afscheert. Bij het winnen van de oorlog, impliceert dat… zou hij zijn baard laten groeien tot zeg, bij zijn navel? … Of is hierbij dus de analyse dat de oorlog niet al te lang meer zal duren?
Ik luisterde ondertussen naar een Oekraïense componist; Valentin Sylvestrov. Rustige, stille pianoklanken met vleugjes onvervalste romantiek en speelse stroomstootjes. Muziek waarvan je je niet kunt voorstellen dat deze in oorlogstijd gecomponeerd kan worden, is dus ook niet zo, deze muziek was er al. Ik blijf het zo ongelofelijk vinden, die oorlog… Vooral dat je er gewoon aan went, het een ver-van-mijn-bed-show wordt en dat ik niet bij machte ben om dit proces in me zelf te stoppen. Want in mijn groei-omgeving zit geen oorlog, andere dingen prevaleren. De groei van het leven, de niet te stuiten beweging, die besloten zit in het levend organisme dat je zelf bent.
