woensdag 31 oktober 2012

Gouden wikkel

Het is toch wel een schattig bericht, daar in de linkeruithoek van de krant: Aangespoeld schildpadje aangesterkt naar huis.' Naar huis! En waar kwam het dan helemaal vandaan? Uit de Golf van Mexico. Het Kemps schildpadje is vorig jaar in december aangespoeld en woog nog maar 1,7 kilo. Het is verzorgd in Sea Life in Scheveningen en weegt nu weer zijn normale gewicht: 5 kilo en hij heet Flip. Een echte konijnennaam, maar Flip gaat straks dus  het vliegtuig in, neem ik aan, en daarmee is er weer eentje van het kleinste en meest bedreigde schildpaddensoort gered. Hoe Flip in Nederland kwam is voor de deskundigen een raadsel. Nou gewoon gezwommen dus, lijkt mij.

Zou hij nou zometeen weten dat ie weer thuis is? Zou hij zijn eigen zee herkennen en wie weet zijn familie en zijn soortgenootjes? De wereld lijkt dan toch weer een plaats waar dingen met elkaar verbonden zijn, door de wilsbeschikking van mensen. Iemanden hebben besloten, dat dit de juiste weg is: weer aan laten sterken, bijna een jaar lang, en dan terug naar huis brengen. De aarde, een plek, een thuis voor velen, mensen, dieren, bomen, alle organismen...

'Het ene moment snorkel je door dat prachtige koraal, al die kleuren, die vissen en het volgend moment zit je doodmoe op een bankje in Schiphol", zei L. 'En dan ineens bedenken dat het er ALTIJD is, het is er gewoon, al dat moois, nu ook .' Ik geloof dat dit de kern van meditatie is: elke keer een verbinding maken met al het mooie op de aarde. Je bewust zijn dat je daar een deel van bent, of het nu de grootsheid en de kleurenpracht is van de Grand Canyon of van een enkel herfstblad. Of je nu de wereldzee en het koraalrif inkijkt of in eén enkele heldere waterdruppel.

Ik heb een dik boek vol foto's: The National Geographic Image Collection. Die bestaat al sinds de 19e eeuw en bevat ondertussen meer dan elf miljoen foto's, opgedeeld in vier thema's: Expeditie/ Natuur/ Mens en Cultuur/ Wetenschap en Klimaat. Elke foto is een uitzicht naar een andere wereld, die tegelijk de jouwe is. Duizelingwekkend.

Ondertussen is het deze week Fairtrade-week en heb ik door een aanbieding een kadodoos met drie repen Tony's Chocolony in mijn bezit. Die repen hebben de juiste grote en zwaarte in een lekker, knetterend, kleurig lettertype en doen denken aan de chocoladerepen van Wllie Wonka in Sjakie en de Chocoladefabriek, waar een gouden wikkel in verborgen kon zitten. Het zijn slaafvrije repen, waar geen kinderarbeid of slavernij aan te pas is gekomen. De maker en naamgever Teun van der Keuken , journalist van o.a. het progamma Keuringsdienst van Waarde en zoon van filmmaker Johan van der Keuken, heeft zichzelf in 2004 zelf voor de rechtbank gesleept, omdat hij medeplichtig was aan slavernij als hij een reep chocolade at .In 2007 verklaarde de rechter Tony's Chocolony 100 % slaafvrij.

Op zoek naar de gouden wikkel... Flip vindt zijn thuis terug, het koraalrif is er nu ook, chocolade en zoveel andere dingen zijn slaafvrij verkrijgbaar. Maar wil je dat wel? ... Je bent niet op zoek naar een gouden wikkel die je toegang zal geven tot een droomplek en waar je hebt af te wachten tot die je toe valt: Die wikkel is hier in Nederland, een land vol welvaart en vrede, voor iedereen zelf te maken. Blader maar in een mooi plaatjesboek, dan ben je er ook.