zondag 6 februari 2022

Elektrisch kacheltje. Huisraad Foenix.

Wat een contrasten in het weer. Gisteren was het lente-achtig en vandaag stroomt de regen langs de ramen, waait en tikt het rond en op het huisje. Ik zit droog en warm binnen, warmer dan eerder, want ik heb nu een nieuw elektrisch keramisch kacheltje van Steba, leuke vormgeving en rood en die staat nu op een klein opklap-bijzet tafeltje midden in de kamer te suizen. Met een kussen op de grond zit ik zo vlakbij de haard.  Nog een heel karwei, eer ik het in handen had, want het pakketje was eerst onvindbaar. Door de chauffeur afgeleverd bij de buren, maar er zijn geen buren op een recreatiepark. ‘Bij Cd’, stond er bij en wat mag dat dan wel betekenen?

Door de zogenaamde service van de bezorgdienst werd ik het bos ingestuurd, figuurlijk, dan: ze verwezen mij door naar de webshop, want hun chauffeur had verzekerd het pakketje geleverd te hebben. Maar de service bij bol.com was wél heel goed: die had erachter aan gebeld en kreeg uit de chauffeur los, dat deze het misschien op de verkeerde camping had geleverd, omdat er een aantal op een rij waren. Zodoende, toch gevonden. Ik berichte dat aan bol.com en kreeg een uitgebreide mail terug; dat ze hoopte dat ik geniet van het kacheltje in deze koude dagen, met een smiley erbij.

Ik doe nu onderzoek: er zitten twee standen op en gisterenavond gaat deze op 900 wat van 14 graden naar 18 graden in 3 en een half uur en nu vanochtend op de stand van 1500 wat in twee en een half uur van 14 naar 21graden. Tot nu toe was het hier ongeveer 18 graden: met een dekentje erbij goed te doen. Elektrisch schijnt véél goedkoper te zijn dan gas en milieuvriendelijker en ik kan het kacheltje makkelijk verplaatsen naar het kamertje waar ik tv kijk en dan blaast de warmte mij zo ongeveer in het gezicht. Dus de gaskachel staat nu op de een na laagste stand en ik ga verder op elektrisch.

Gisteren zei de vrouwengroep met anarchistische trekjes op het allerlaatste moment af, terwijl het uitstekend wandelweer was. Het proces van besluitvorming weet ik niet, het begon ermee dat eentje vage klachten had, maar nog wel negatief getest was, maar wel voorzichtig wilde zijn,  wat dan verder wordt geappt, dat weet ik niet en ik krijg dus alleen het eindresultaat, laat op de middag. Dus er zat in mij al geprogrammeerd, dat ik om half twaalf naar Otterlo zou fietsen voor de start, zo’n 15 kilometer door de Hoge Veluwe, wandelen en dan weer terug. Een actief dagje, dus toen het niet doorging moést er iets anders enigszins actiefs voor in de plaats komen.

Dus om half twaalf vertrok ik naar Apeldoorn-Noord waar er een ander filiaal is van kringloopwinkel Foenix, in een oude Zwitsalfabriek, en daar hebben ze ook hun wasserij, fietsenmakerij, een elektronica-afdeling, hout-  en reparatie-werkplaatsen, enzovoort. Er blijken meer dan 750 mensen te werken bij Foenix en het bestaat al 37 jaar, ze zijn hun tijd dus ver vooruit, want Kringloop is pas de laatste jaren echt ‘woke.’ En in de middag wilde ik ook nog naar een ander filiaal van hen, dan zou ik een compleet plaatje hebben. 

Ongeveer al mijn inrichting en huisraad in mijn boshuisje komt van Foenix en ook nu sloeg ik in beide winkels mijn slag: zoals een vrolijk gebloemd gordijn voor het kleine kamertje voor 4 €, compleet met gordijnhaakjes, om zo op te hangen en een tijkmatras dat precies op de stretcher past voor 9,50  €, vier oranje-rode ronde blikken die in elkaar passen en nu in een rijtje boven op de keukenkast respectievelijk koffie-cupjes, Bounty en Marsjes, Chinese deegwaar en Italiaanse vlinderpasta herbergen. Het kostte maar €1,95 en de mevrouw aan de kassa liet ontvallen, dat dit wel érg goedkoop was. Mee eens.

En toen maakte ik in de schemering en het ongeveer bijna donker nog iets van een avontuur mee. Want ik fietste op de bonnefooi, mijn neus achterna, weer naar huis en kwam uit langs het kanaal, door Lieren, via lege landerijen, door bossen en bij een héél drukke A50. Daar klopte niks van, waar was het fietspad de goede kant op? Ik dacht het gevonden te hebben en toen eindigde deze in een wandelpad met hek ervoor en was het al bijna donker. Enfin: een omweg van wel 10 kilometer, schat ik zo in.

Vandaag wordt het een leesdag, lekker in mijn hangmat, en kijk: ik kan het kacheltje zó draaien en dan blaast het de warmte in mijn rug. Waarschijnlijk laat ik mij meenemen door het eerste deel Vader van de autobiografie van Karl Ove Knausgårds autobiografie Mijn Strijd, die ik als enige van de vijf delen nog niet gelezen heb. Ja, voor maar € 2  gevonden en het is leuk om nu een boek van hem te  bezitten omdat elke pagina overloopt van nauwkeurig beschreven details en fysieke sensaties.