Hierbij zie ik voor mijn neus, hoe het werkt. Dat gezegde dat één gestage druppel een rots kan uithollen en veranderen. Tegenwoordig vaak gebruikt om de moed niet op te geven: Dat jij als individu wel degelijk verandering kan bewerkstelligen in het grote wereldgebeuren. Dit is de druppel vanaf de goot van mijn schuurtje in de waterbak eronder. De dikke laag ijs erop is grotendeels nog aanwezig. Behalve op die ene plek waar de druppel valt. Elke keer als een kogeltje op het oppervlakte.
Verder wéét ik niet, of inspanning van een individu werkt. Maar ik geloof dat het er niet toe doet. Het gaat erom dat je zélf dingen doet en beleeft, die iets doen waar verbinding en betrokkenheid uit blijkt. Daar hoort dan niét bij, dat je elkaar de maat neemt. ‘O, eet je nog vlees? O, ga jij het vliegtuig nog in? O, douche je méér dan vijf minuten?’ Enzovoort.
Verbinding…ik geloof dat het internet dit zeer kan bewerkstelligen: Elke hoek op de wereld is toegankelijk geworden. Communicatie en informatie schiet razendsnel over de aardbol. Maar ik geloof uiteindelijk niet, dat het internet een vriendschap en trouw kan bewerkstelligen.
Ik had vroeger een correspondentievriendin uit Singapore, met de ouderwetse brievenpost. Dat heeft iets aangenaams en prikkelends, je maakt uit de verte wat hap-snap dingen van elkaar mee. Ik heb haar nooit ontmoet en weet nu ook niet meer hoe het stopte. Ik geloof dat zij verhuisde naar Australië en toen kwam er geen post meer en wist ik haar ook niet meer te bereiken. En dat is oké zo.
Want échte vriendschap wordt geleefd, in een af en toe gedeeld hier-en-nu. Door de tijd heen, en je vertrouwt erop dat je elkaar vasthoudt, in het grootste gedeelte van de tijd, dat je elkaar niet ziet. Dat vraagt lange gesprekken, speuren naar elkaar. Aandacht; elkaar bevragen.
Dat kan niet op het internet. Dus als eentje in een internetcontact dat vertrouwen opzegt, ook na zeg, 15 jaar, en zich daarbij permitteert van alles van je te denken te weten, wat simpelweg niet te weten is, na, zeg, elkaar hooguit 10 keer in het écht een paar uurtjes per keer gezien te hebben, ook nog vaak met ander gezelschap erbij, en waar het je dan ook nog gebeurd dat de betreffende op een onbewaakt moment uitvalt tegen je…Tja, dan is alleen maar te concluderen hoe hol en betekenisloos dat internet kan zijn. Geen idee wie die andere is, maar dit had je nooit verwacht. De andere zegt simpel het contact op, via de snelheid van dat internet. Een kogel in jouw hart.
