Wat een verademing, de dorpse Appie. En dan ook nog voornamelijk door bos fietsen ernaartoe. In mijn stadshuis ken ik alleen een heel hectisch en hijgerige koopmeute op de dag van Kerstavond. Hier: flanerende mensen, rustig snuffelend, kerstmuziekje, iedereen vriendelijk voor elkaar. De wereldbol als kerstbal meegenomen.
Ik viel in de nachtmis van het Vaticaan. Voor het eerst, want nu is er een jonge paus, die hoeft niet vroeg naar bed. In de voorbeden, één opvallende: Voor alle vrouwen… Maar tja, wat betekent dat?
Eén schriftlezing door een vrouw, vier van de vijf voorbeden door vrouwen. Kinderen bij baby Jezus, een zwart stel met tijgerkleding-print met baby naar het altaar. En dat is het tussen alle mannen. O, ja, de nonnen ofwel zusters. Af en toe een close-up, maar wáár zaten zij? Ik moest overzichtsfoto’s scannen en vergroten.
Aha! Helemaal achter het altaar, aan de flanken, net als het koor.
Een koorknaap die een stuk Heilige Schrift zingt. En ik kan niks anders denken: omgeven door zoveel mannen die hun libido weg moeten werken omdat zij celibatair moeten zijn. Hoe kán zo’n jongen in zo’n omgeving veilig zijn?…
Na afloop even in New York kijken. Hé, hé, meisjes als misdienaars; enige activiteit van het vrouwelijk geslacht in rituele kleding rondom het altaar. Dat is er niet in het Vaticaan.
En de volgende ochtend een Muppet-Christmas-film, met Whoopi Goldberg als zwarte, vrouwelijke God. Opnieuw : een verademing.
