dinsdag 30 november 2010

Weihnachtsmarkt

Gisteren op een ideale manier de winter ingeluid: ik liep op de Weihnachtsmarkt in het stadspark van Kleve, de rododendron bladeren werden groene bloemen met witte randen, witte paden, sneeuwvlokken die dwarrelden en maar schuifelen langs de warm verlichte houten huisjes met kerstkoopwaar. Glühwein en een grote Krakauerwurst, een kinderkoor met kerstmutsjes op, sprookjesachtige roze ballen in een punttent van kleine lichtjes; hoe erg winter, hoe op en top een plaatje.

Sinds Berlijn vorig jaar met de vele kerstmarkten, ben ik er, geloof ik, verslaafd aan geraakt. Het begon meteen te kriebelen en waarom niet net over de grens gaan, 16 kilometertjes maar vanaf mijn stad? En volgende week ga ik weer, maar dan verder Duitsland in. Altijd leuk hoe het meteen over de grens, alles zo totaal anders is. Meteen buitenland, hoe werkt dat toch in de hoofden van mensen? Volksaard, kleine gewoonten: aan de ene kant van de grens opgeruimde erfjes en aan de andere kant rommelig. Maar dat is ook al te zien aan het landschapsbeheer: het Nord Rheinisch landschap is woester en lediger dan bij de Nederlandse buren.

Het zijn allemaal volksaardgewoonten, die het leven wel kleurig maken. In de Oosterse winkel is het ook altijd een rommeltje en ik vind dat gezellig. Dus zo is het bij mij thuis ook. Zelfs in een kloosterkamer wil ik iets wat laten rondslingeren in plaats van alles netjes opvouwen en wegbergen. Alles is allemaal zo relatief en zo alleen maar aangeleerd en gewoonte. Hele associatievelden gaan mee met al die verschillende gewoonten.

Het associatieveld rondom de Weihnachtsmarkt is bij mij: donkerte met lichtjes, sfeer, lekkere zoete geuren, gemengd met vet en zuur, koude voeten warm lopen, gezelligheid, poedersuiker als sneeuw, gekleurde koeken, kneuterdingetjes bekijken. Je hebt ze niet in Nederland, zulke markten. Hier heb je files met gisterenavond de langste file ever. Daarin beluisteren de mensen hun luisterboeken en muziek en voeren handsfree, of is dat alweer uit de tijd, hun telefoongesprekken. De auto als wooncel om hen heen. Gek land, rare mensen; Nederlanders creëren hun Weihnachtsmarkt in de auto en Rundum Hause.