Ik was van plan om Indiaas te gaan eten, hier in de buurt, dat moet je toch een keer gegeten hebben als je in Engeland bent. Het is hier wat Chinees in Nederland is, iedereen eet het. Om altijd te blijven weten dat India ooit een van de grootste koloniën was... Maar ik wipte toch even boekhandel Foyles in, bij de Southbank. En ik bleef er hangen. De pockets zijn hier goedkoper dan als ik ze in Nederland koop of bestel, hier in Engeland gedrukt. Dus het werd een Kentish Ale biertje en een sandwich van de super.
Het was weer een fantastische dag, gisteren. Met mijn neus op de marathon gezeten in het futuristisch Canarywarf. En dan toch ietsjes verder, woonboten aan de kade en windsurfers op het water. Toen een beetje volksfeestje meegemaakt in Borough Market. Er werd een hoge menselijke toren gemaakt met bovenin de top een kind dat met een St George-vlaggetje, wit met een rood kruis, zwaaide en het publiek ging uit het dak
Ook nog een laatste uurtje nu wel, Tate Modern in. Ik eindigde in de zaal die Rothko er speciaal heeft ingericht. Er hangen negen doeken van hem, in verzadigde bruine, donkerpaarse, rode kleuren in het schemer. Ertegenover hing een groot doek van Monet met waterlelies. Het blijkt dat Rothko zeer geïnspireerd is geweest door Monet: het verdwijnen in de kleuren, het oplossen van het zelf en pure ervaring worden.
Ja, dat is, hoe ten diepste ook de wereld van de vormen en de activiteit is: het rust in iets anders en er is een drive in mensen om uit het amorfe te scheppen; grote dingen en kleine... Elf dagen in Londen waren een soort van speeltuin: van het ene in het andere, een plek met zoveel contrasten en diversiteit. Ik heb Londen op haar best meegemaakt. Vol zon en in de frisse lentekleuren. Het was heel erg geweldig.
