Meneer Albert Heijn brengt je nog eens ergens. Je spaart zegeltjes, zo héérlijk nostalgisch als vroeger, maar in plaats van een knaak bij een vol bonnenboekje, krijg je een tweede kaartje cadeau voor de musical Ciske de Rat. Daar zaten alle koopjesjagers, een beetje uitgelaten zaal met kinderen. Voor mij zat een blinde meneer met zoon en natuurlijk hebben die ook genoten.Ik vond het wel wat hébben. Zo'n orkestbak vol livemuziek, een musical heeft zoiets down -to earth, er hangt iets van: het leven is heel erg de moeite waard, leuk en licht, vrolijk en smeuïg, als je je maar door de moeilijkheden heen worstelt en wij laten zien dat dit altijd kan. Nichtje zat op een stoelverhoging en na de pauze haar Oma ook, lekker wiebelen, ja gezellig!
Er zijn vele manieren om door de ellende heen te komen, en die van Ciske is de weg van het blufpoker: grote mond, een hart van goud, een breekbaar, kwetsbaar hart dat eigenlijk alleen maar heel erg de behoefte heeft aan: 'Twee zachte armen om me heen...' Hij heeft zijn moeder per ongeluk vermoord, zit een maand alleen in een isoleercel in een heropvoedingsgesticht. Er is even helemaal geen gelegenheid meer om te bluffen en stoer te doen. Ciske zit aan de grond .Dan komt de pater op bezoek.
'Ciske, weet je weel waar je naam vandaan komt? Jij heet naar Franciscus van Assisi en die praatte met de dieren... en die luisterden... Zo kan het ook zijn, heb vertrouwen, dan komt het allemaal weer goed.' Of zoiets. Ciske krijgt een votiefje in de gedaante van een hele kleine Maria, die voor Ciske meteen het gezicht krijgt van zijn vriendinnetje Betje. Later als Cis groot is, zal het votiefje hem redden: het hield een kogel tegen die anders in zijn hart was gekomen.
Vlak tevoren overweegt Cis om zijn verkering met Betje te verbreken. Ten diepste nog overmand door het schuldgevoel omtrent zijn moeder en denkend dat hij de liefde van Betje niet waard is. De jonge Ciske komt bij zijn ziekbed en herinnert hem eraan dat het allemaal toeval is. 'Niks te kiezen, wat je nu hebt, kun je morgen weer verliezen', zo is het beginliedje van de musical die leitmotief blijkt.
Grappig, dat het de franciscaanse waarden zijn, die hier op een leuke manier uitgedragen worden. Kies voor de zachte krachten. Hou niks hoog. Het leven is broos en je bent kwetsbaar. Je bent een pelgrim en een vreemdeling. Accepteer hulp. Laat je leiden. Ciske, die eigenlijk Franscicus heet, vindt een thuis bij zijn vader die Frans heet.
Maar natuurlijk was het allereerst een gezellig avondje weg in Den Haag. En als je de dag ervoor net in de Jordaan hebt gelopen, dan is de cirkel van zo'n weekend weer helemaal rond.
