
Ik dus even kijken naar de algemene voorwaarden van Ryan Air. Ze moeten er heel wat hebben meegemaakt want pagina's en pagina's ontrollen zich aan je oog van alles wat wel en niet mag. Wat me het meest is bij gebleven is, dat je géén grasmaaier mag meenemen. Dat is nou jammer, want ik wilde net een gazonnetje op een Toscaanse heuvel gaan bemaaien.
Voor mensen met een tweede huis in Italie, wel een optie. Hoeveel grasmaaiers zou Ryan al aangeboden hebben gekregen? Ik zie Mr. Bean scènes voor me, waar Bean een grasmaaier vermomt. Van Grasmaaier een pop maak om Grasmaaier zo toch mee te krijgen.
De ene mens wil een grasmaaier over laten vliegen en de andere die ontdekt dat een oud potje, die ze bijna liet vallen voor de ingang, omdat ze eigenlijk een schaal wilde laten taxeren, ineens 2500 euro tot 4000 euro waard is, afhankelijk van de economische crisis, zo vertelt iemand me in het wijkcentrum.
Een potje die ze uit de kelder had gevist, omdat ze bij Intratuin een plant teveel had gekocht. Die daarna een kalklaagje had, van het water onderin, dat ze met vim weg wilde krijgen. En al poetsend dacht: Bést leuk potje, eigenlijk... En toen ging ze naar Schatgravers voor een schaal uit Oostenrijk en dacht ze: neem toch ook dat potje mee.
In een rare wereld leven we. Vol grasmaaiers die geen vlucht mogen nemen en potjes die van de kelder, een goudmijntje maakt. 'Alles van waarde, is weerloos', dichtte Lucebert ooit. Maar misschien kun je beter zeggen: 'Alles van waarde, krijgt waarde, door wie de waarde geeft, aan alles wat zonder dat geven, volstrekt weerloos is.'
Uuuh?... Doordenkertje. Hint: Geven, daar gaat het kennelijk om in het leven. Geven: mooi werkwoord om mee aan de slag te gaan...