Pinterest; Stand Still Stay Silent

Wel 15 jaar lang verzamelde ik kunstkaarten waar vrouwen op zijn afgebeeld en het resultaat is twee dozen vol. Ik keek in museumwinkels en kaartenwinkels, de eerste hebben hun assortiment aanzienlijk uitgebreid met serviesgoed  en placemats en sjaals en puzzels enzovoort, de laatsten zijn verdwenen,  door het internet, denk ik, een onuitputtelijke bron van plaatjes, ervaar ik nu door Pinterest. Al heel lang geleden ben ik gewezen op deze app maar de desbetreffende gebruikte het om plaatjes te verzamelen voor ideeën voor haar interieur en andere praktische zaken, dus ik zag de aantrekkelijkheid voor mij zelf niet.

Maar nichtje L. installeerde het bij mij en zij verzamelt naast o.a. jonge honden en mooie ontroerende mensen en Billie Eilish waar zij nu fan van  is, ook ‘kunstplaatjes’ voor haar eindexamenwerkstuk. Sindsdien zit ik nu dagelijks op Pinterest, het past bij mijn nieuw visueel ingestelde blik door de graphic novel. Aanvankelijk had ik de neiging om op de ouderwetse manier te verzamelen. Zo heb ik bijvoorbeeld het bord ‘Lezen en Kamperen’, net als bij de vrouwenverzameling denk je dan eerst elk lezend figuur te willen ‘pinnen’ maar dat slaat nergens op! Want het algoritme geeft je vanzelf steeds weer nieuwe plaatjes. Dus de kunst is om een bord te maken dat typisch bij jou past en een wereldje in zich herbergt.

Ik had eerst de app ArtStack waar ik struinde naar onbekende kunst en had een aardige verzameling waar ik regelmatig in scrolde. En toen vernieuwden ze de app, maar ik kon er toen niet meer in...in de Appstore klaagden meerderen erover, maar het is tot nu toe niet gefixt. Nu biedt Pinterest weer een mogelijkheid tot verzamelen. Ik zocht op Paul Klee, ook lang een favoriete schilder van mij en kwam ontzettend veel nieuwe schilderijen tegen, ik raakte weer helemaal ondergedompeld in zijn dromerige, kleurige, poëtische, mythische wereld vol ritme en muzikaliteit. Maar alle onbekende plaatjes nu pinnen is onzin,  want ze zijn immers gewoon beschikbaar. Dus ik pinde er maar éėn en maakte het bord ‘Speels’, mijn toegang tot Paul Klee. 

Op Pinterest kwamen er ook ineens bladzijden uit graphic novels voorbij, waaronder de Japanner Tsuge Yoshiharu waarvan ik weer bij bol.com ontdekte dat er in februari eindelijk twee in het Engels vertaald zullen uitkomen, hij wordt de literator van de Manga genoemd, dus daar zie ik naar uit.

En ik ontdekte een web-comic, die er al is sinds november 2013 en ook een prijs heeft gekregen. Minna Sundberg zet er vier keer in de week nieuwe bladzijden op, het verhaal bevat ondertussen meerdere avonturen met honderden pagina’s en  heet Stand Still Stay Silent. Het speelt zich af in de Scandinavische landen en IJsland waar een ziekte de beschaving heeft uitgeroeid en de overlevers een nieuw bestaan opbouwen in de natuur en sommigen van hen zijn immuun voor het virus, anderen niet, maar leven desondanks nog. Zij mengt er Noorse mythologie in. Maar ik ben pas in de proloog waar het leven nog gewoon is. Het grappige is dat zij ook steeds meldt hoe het dagelijks met haar gaat en welke moeilijkheden zij in het begin ondervindt om pagina’s te uploaden, interactief, dus mensen reageren zowel op haar als op de inhoud van het verhaal. 

Al met al was ik dus heel druk, binnen, tijdens deze grijze, koude, bewolkte, mistige dagen, die ik nu helemaal niet erg vind: dit is cocoonen in het internet en boeken, lekker thuis.