Koningsdag. Chillen

Op het Journaal liet de weerman een foto zien van Koningsdag in Apeldoorn, in het park aan het water. Op het groene gras vol madeliefjes tussen de oude lentebomen, allemaal mensen. Met een vergrootglas erbij, zou het mij niet verwonderen als mijn persoontje ook te zien zou zijn, want ik heb er uren gezeten, gewoon maar genieten van het park, al die mensen, eindelijk weer, de muziek, enzovoort. 

'Dat is lang geleden', zei de ene  man tegen de andere, terwijl ze naast mij twee kleine campingstoeltjes uitvouwden. En in de loop van enkele uren zat er een groep mannen, vrouwen, kinderen, picknickleden erbij geschoven, drank en eten vanonder de kinderwagens gehaald en was ik geheel omsloten door allerlei mensen. Vrolijk. Feestelijk. Genieten in de zon: alle clichés  van een perfecte Koningsdag en zovelen met iets oranjes aan het lijf.

Tegenover het water een clown met een halve kring kinderen om hem heen, een levend standbeeld van een balletmeisje á la Degas die af en toe op een muziekje tot leven kwam, huppelden bellenblazers die wolken grote bellen bliezen  die door de zon regenboogkleuren kregen, de kleedjes vol spul langs de wandelpaden, een muziektent waar muziek uit de jaren 80 werd gedraaid, ouderwets houten ligstoelen met gestreepte stof eromheen. Later zag ik dat in de drukste winkelstraat kennelijk de jeugd werd bediend met 'harde' muziek. Enfin, ik vond het weer geweldig!