dinsdag 16 december 2008

Kerststalletje (2)

Hoera! Dit weblog bestaat nu ongeveer een jaar. En net als vorig jaar heb ik dit weekend mijn kerststalletje weer opgezet (zie blog 'Kerststalletje' 19 december 2007). Dit jaar geen nieuwe poppetjes erbij, maar wel een mooi stuk boomschors gevonden, die nu het hobbelige landschap vormt van de herders en het andere gewone volk dat naar de stal trekt.

Al opbouwend mijmer ik er toch wat op los. Zo zijn het nu de schaapjes en het kippetje en de haan, die als eerste bij de baby zijn. Symbool van intuïtie en instinct: hoe je zonder woorden weet waar het goed toeven is. Daarna de twee vrouwen: dat blijft zo, een inhaalslag tegenover de dominantie van mannen... Op de heuvels staan nu de jongen die zijn oren spitst en de andere die wijst waar het allemaal is. Ik ben dit jaar waarde gaan hechten aan de zintuigen: luister, ruik, proef... het goddelijke is in het aardse aanwezig.

Achter, als rotswand, twee stenen uit de tuin: de ene in de vorm van een driehoek: geometrie. En een steen die een gat heeft, als van een navel: de geboorteplek van de wereld. Je oorsprong en tegelijk teken van je eigen zelfstandigheid.

Volgens dagblad De Pers van vanochtend hechten mensen in toenemende mate aan het religieuze, rondom het kerstfeest. Vorig jaar was dat 47% en dit jaar 51% . En in 2006 was het 43%. Wat zeggen deze cijfertjes? Net zoals de CD Chant- Music for paradise, die een wereldhit geworden is. Oostenrijkse Cisterziënzer monniken met hun Gregoriaans. Zij noemen dit zelf: zingen naar God toe, voor God; een liefdesgetuigenis. En dan heb je nog die geweldige groei aan 'spiritueel' aanbod. Ze zeggen wat over het verlangen van mensen naar heelheid en eenheid.

Het verhaal van de kerststal voegt iets wezenlijks toe aan dit verlangen: het gaat er niet om wat jij als persoontje meemaakt, hoe je groeit en jezelf kunt verbeteren. Het gaat erom wat je samen beleeft aan licht, liefde en hoop. Hoe een stal, een plek wordt van de geboorte van een koningkind. Hoe herders zich wakker laten maken omdat ze iets speciaals voelen. Hoe een os en een ezel als vanzelf een kind verwarmen.