Ik word al een jaar lang wakker, als ik de wekker moet zetten, met het liedje I know you by heart van Eva Cassidy. Het lied begint in de winter en elk couplet verder wordt het april en zomer en herfst. Het liedje heeft een mooie gedragen viool, maar het is vooral de stem van Eva Cassidy die zoiets intiems, verwachtingsvol en intens heeft.Ik krijg zin in de dag door dit liedje. Ik mijmer met mijn hoofd nog half slaperig in het kussen over het refrein So I know you by heart en ik probeer dat als motto mee te nemen de dag in. Ik weet niet wie de you is, denk ik dan: De morgen, de dag, het uur? Die anderen die ik deze dag zal zien? De You, die in ieder ander Dezelfde is: de levende kern, De Levende, God? Ik weet alleen dat het mij goed doet om Iets, Alles door de bril van mijn hart te laten gaan.
Niet mijn verstand, niet mijn willen en kunnen, niet wat al bereikt is of wat ik zou verlangen...al die strevingen gaan dóór en worden gedeeltelijk nooit vervuld, denk ik-vrees ik soms, maar ze geven niet de doorslag of een dag gelukt is of niet. 'Cause I know you by heart: door de tijd heen, langs alle seizoenen die verstrijken, het is iets dat blijft en altijd gekoesterd kan worden: De dag is gelukt als ik mijn hart erbij kan houden, dan is er iets van intiem-weten. Vandaar dat ik de dag daarmee begin: by heart.
