Iemand in mij is onverbeterlijk romantisch. Die wil heel graag geloven dat mensen elkaar kunnen vinden, dat ze precies bij elkaar passen en elkaar aanvullen, elkaars sterke kanten bevestigen, elkaar de ruimte kunnen geven en toch tot in alle vezels verbonden zijn met elkaar. Zo lang er enige exemplaren in je omgeving rondlopen, die zo zijn, kun je dit idee ook in de wereld houden.Getuige alle romantische films. Ze zijn het evangelie van dit idee. Fijn dus, om je daar eens af en toe aan te laven. Dacht ik. Want ik heb twee films gezien, waarvan ik dacht dat het een soort Notting Hill waren met die onsterfelijke scene waar de beroemde Julia Roberts zo ongeveer zichzelf speelt en tegen de onhandige Huge Grant, die een stuntelige boekhandelaar speelt, zegt dat ze ook maar een gewoon meisje is die verliefd is geworden. Waarna je hem glamourachtig ziet schrijden op de rode loper én ze gezellig samen op een bankje in het park een boekje lezen. Twee contrastwerelden op een perfecte wijze bij elkaar gebracht. Enfin.
Ik zag Sideways en I love you Phillip Morris. De eerste, daar had ik al lang mijn zinnen opgezet, waarschijnlijk door de voorkant, waar je twee stellen in de zomerzon het glas met elkaar ziet heffen. Ik dacht: dat is een film voor als het kouder wordt en je je nog lekker wil onderdompelen in een Indian Summer. Nee dus. Opnieuw relatiecrisis: de ene man is nog niet over zijn scheiding heen, is een beetje mislukte schrijver en zoekt vergetelheid in het wijn-expert-zijn. Zijn vriend gaat zo trouwen, maar wil nog een keertje achter een lekkere vrouw aan.
I love you Phillip Morris gaat over een mannenstel en blijkt ook nog eens waargebeurd. Jim Carrey, toch meestal een leukdoener in films, speelt een lieger en bedrieger en zwendelaar, nadat hij eerst braaf getrouwd was en in de evangelische kerk het orgel bespeelde. Hij is homo, ontdekt hij en wil het leven van het decadente,luxe, extravagante nichtenstel. Dat lukt tot hij tegen de lamp loopt en een tweede relatie, de-liefde-van-zijn-leven, ook nog eens in de gevangenis doet belanden dooor zijn naam te gebruiken in zijn oplichterspraktijken. Die ander vroeg alleen maar eerlijkheid en betrouwbaarheid, geen poen, maar kreeg het omgekeerde. De acteur Ewan Mc Gregor is met de echte Phillip Morris gaan praten voor inspiratie, terwijl zijn Ex nog steeds in de gevangenis zit.
En zo is het leven dus nooit alleen maar romantiek. En ingeschatte romantische films ook niet alleen maar romantiek. Toch zou ik het concept niet kwijt willen raken. Romantiek raakt toch ook aan een onuitroeibaar, levenwekkend verlangen.
