Het geeft wel aan hoezeer ik een gewoontedier ben. Nu kom ik al 17 jaar op Oerol, Terschelling en nog nooit had ik het ontdekt. Dat komt omdat ik altijd over de Duinweg fiets en nooit langs de grote weg. Pas dit jaar was er een bordje: Boekenboer. Dat klinkt natuurlijk geweldig.
(Ondertussen een optreden van Tangerine, onverwacht, de dunne tweeling die ik een paar jaar geleden hier voor het eerst hoorde. Nieuwe liedjes, toerend door The States in een camper, in een appartement je in Brooklyn. Over de immense sterrenhemel en het Joshua Tree Park, waar ik ook ooit eens was. Hun laatste liedje is geschreven in ons kikkerlandje, in een klooster, bij Zwolle, om van daaruit geïnspireerd te raken voor hun tour in Amerika vertellen ze, 'het was er heel gezellig,we hebben samen biertjes gedronken', vertellen ze. En dan het liedje: Home in your Arms). Zouden ze 'your' met een hoofdletter schrijven? Doet dat ertoe?)
De Boekenboer dus: ik kwam in een verbouwde stal, tjokvol tweedehands boeken, knusse kleine ruimtes. Al twintig jaar het levenswerk van haar vader, die vorig jaar overleden is, vertelde zijn dochter. Op zijn begrafenis zei iemand: nou dat wordt dan zeker binnenkort uitverkoop?! Ik wist tot dan nog niet wat ik wilde doen,zei ze, maar ik werd zo kwaad! Ik wist ter plekke dat ik door zou gaan!
Nu gaan ze erboven op een Bed&Breakfast bouwen met een andere ingang, dat kon nog makkelijk in die grote stal. Ik kocht er van Tolkien, de Silmarilion. Heerlijk lezen is dat, over al die levende natuur waar uit alles ontstaat. Ik liep al in bossen die me aan Tolkien deden denken.
