zaterdag 22 september 2018

Herfstovergang; James Bond enzo

Shape of Water
Vanochtend nog ‘gewoon’ de krant buiten gelezen. Later op de middag trok de regen de tuin in, dus naar binnen. En toen deed ik zo-even de achterdeur dicht om de kou buiten te houden en met deze handeling is de zomer dan toch definitief voorbij en treedt de herfst aan. Dan moet er ook maar meteen een herfstactiviteit worden ingezet, dus er pruttelt nu stoofvlees op het vuur. En ook al warme chocomelk gedronken. 

Onderwijl draaide ik zonnige platen, die ik nog bij mijn ouders uit de kast gehaald heb: liederen uit Paraguay, Bolivia, Uruguay, authentiek daarvandaan, misschien al meer dan 50 jaar oud, maar nog als nieuw: ik stel me zo voor dat Vader die elpees mee heeft genomen als souvenirtje, die je bij thuiskomst dan alweer snel vergeet... Heel anders als die andere elpee van John Barry, The Persuaders, met voorop een zeer jonge Tony Curtis en Roger Moore. Ja, ik herken het deuntje, ik mocht er weleens naar kijken.

Er staan andere themes op uit films, zoals Midnight Cowboy en uit James Bond, ook die hele bekende begintune, die nog steeds wordt gebruikt, waarna later bekende artiesten een lied voor de film componeerden. Die muziekjes zijn verhalend en vol spanning,  ik raakte in de sfeer van oude spionageverhalen. Ik geloof dat in mijn jeugd mijn ouders altijd naar de nieuwe James Bond film gingen; deze elpee, daarvan hing de hoes uit elkaar en deze is duidelijk wel veel gedraaid.

Ik heb het even opgezocht: de eerste James Bond film was Dr. No en kwam in 1962 uit. Ik was toen vier jaar oud. En toen kwam :  From Russia with Love, Goldfinger, Thunderball: al die muziek staat op deze elpee. Dr No en Goldfinger blijk ik zelf ook op dvd te hebben. Want ook ik was een poos een James Bond fan en popelde ook om de nieuwe te zien en ik heb ze ook tot nu toe op dvd bijna allemaal gezien. Het was in de tijd van mijn eerste vriendje H. Pas nu vraag ik me af, of ik dat van mijn ouders heb overgenomen...

Gisteren zag ik The Shape of Water, de film die vorig jaar met Oscars, de Gouden Leeuw van VenetiĆ« en met nog meer prijzen overladen is. Ook deze speelt zich af in 1962, de tijd van de koude oorlog en de tijd van de spionage tussen Rusland en Amerika. Dus gisteren is die sfeer al ingezet. Maar dat is niet het hoofdthema: het is een fantasyfilm, over een meisje dat niet praat en een Meerman. Een modern sprookje voor volwassenen, zo wordt het genoemd: mooie beelden en sfeer, vreemd, wonderlijk, met veel associaties en referenties naar films en muziek uit de oude doos en ook naar jawel, de Bijbel. Om  zonder nadenken je mee te laten slepen en in weg te zinken, voor een zachte overgang van die lange zomer naar de herfst.