Wanneer ik op de boerderie pas op Joep en de moestuin, neem ik nooit zelf een boek mee. Ik laat me graag verrassen door wat er ligt of kijk in de boekenkast, ik weet al dat er daar nog een aantal zijn die wel op mijn verlanglijstje staan. Omdat er nog niet zoveel te doen was in de moestuin, alleen wat groenten en zaadjes water geven, heb ik aardig wat afgelezen.
Was ik in New York, dan was ik wellicht tot twee keer toe naar Central Park gegaan. De ene keer op de eerste warme dag van het jaar, grappig om te zien: op het moment dat de zon voor het eerst achter de wolken tevoorschijn komt, begint de hele zittende massa spontaan te applaudisseren. Ondertussen zie je in de straten erheen mensen wandelen, beladen met picknickenkleden enzo, en ook fietsers zijn uitbundig in de straten aanwezig. En er was ook een zeventiger-jaren festival, voor het eerst. Zó druk heb ik het daar nog niet gezien. Ook andere parken waren afgeladen vol, en men was alweer aan het strandballen onder de Brooklyn Bridge. Of misschien had ik het mooie weer weerstaan en was ik naar de Transgenderdag gegaan in het Cooperbuilding, vol optredens.
Misschien was ik in de lange, lange rij gaan staan om gratis een bosje tulpen te plukken op Union Square: 170.000 tulpen om de oude band met Nederland te eren; Tulip Day. En ik zou zeker ook naar de bloesembomen gaan kijken, velen zijn er gepland vanuit de connecties met Japan. Misschien had ik mij in de metro laten verrassen door een spontaan optreden van Ed Sheeran of een koor dat de meute mee probeert te krijgen. Of anders naar Lincoln Center voor een van de sprankelende muzikale optredens in het kader van het thema van de maand over migratie en mix. Of naar een wekelijkse lezing van een gerenommeerde wetenschapper… Allemaal gratis, dus.
Ach, daar niet zijn, maar wel virtueel meeleven is ook opwekkend. In de zon, met het gefluit van vogeltjes en de wind die door de bomen ruist in het bos en dan bijna de rand van een NY puzzel afhebben is ook heerlijk.
PS
Vogeltjes in NY, Bryant Park
