Prachtig weer om via Zyflich en Ooij, over de Waalbanddijk naar Figaro te fietsen. Dat was ooit het ‘huiskamercafé’ van mijn ouders, die er pal boven woonden. Nu entourage van een zonnige lunchafspraak. Ik was te vroeg en ging liggen op een van de ligbedden met uitzicht op hun vroegere woonkamerraam. Die sfeer van rivier en mensen: dat is waar zij jarenlang van hebben genoten.
Op de terugweg liggen zonnen bij de Oude Waal. Dit alles is Nijmeegse nostalgie.