donderdag 8 mei 2025

De flaneur op pad


Door het bericht van de nieuwe paus, het lijkt me een héél geschikte, geen verwerking van deze dag via collages. Daarom zomaar wat van een dag en sfeerplaatjes,  om het geheugen van mijn latere zelf op te frissen.


Het oude kerkhof van Monmartre. Louterend de rust en stilte daar, iedereen ligt vlak tegen elkaar aan, zoveel oude bomen, kraaien die krassen.


Ooit was Place du Tertre een liefelijk stil pleintje met wat kunstschilders en tekenaars eromheen, nu één groot overdekt café. Zovéél mensen, maar toch ook nog rustiger plekken, zoals bij het doopvont in het kerkje erbij.



Al vanaf de derde eeuw was het, daarboven op de berg, een heiligdom en er is een necropolis van de Merovingers ontdekt. Van binnen vond ik het nooit een mooie kerk, maar heb er wel altijd een kaarsje aangestoken. Nu niet, je moest door beveiliging om naar binnen te komen. Kan me niet aan de indruk onttrekken dat het als mega toeristische attractie, waar het tot is uitgegroeid, er tóch een soort van ritueel wordt voltrokken. Allemaal samen van over de hele wereld en dan een slotje hangen in de hekken. Ze werden er verkocht, zoals lichtjes om te laten drijven op de Ganges in India, in Varanasi.



Het Passagewerk van Walter Benjamin, de geboorte van een nieuw soort mens; de flaneur. Ja, dat ben ik ook, zoveel op de wereld is als een verleidelijke etalage.