En ondertussen snakt de wereld naar veranderig … Het is een thema van alle tijden.
En ondertussen boft Vriendin W. uit NZ, zo uitzonderlijk nu in een huisje om de hoek, niet met het weer. Terwijl ik mij een tropische dag lang geleden herinner, wind die zwoel door de gordijnen waaide in een vrouwenbed.
Vanmiddag zouden we misschien gaan fietsen op de Hoge Veluwe, maar als dit zo blijft, niet dus. Gisteren heb ik haar helemaal niet gezien want ze ontvangt ook veel ander bezoek.
Ik ging even terug naar mijn foto’s uit Parijs. Omdat toch meer de gentrificatie van de gehele stad de boventoon in mij begint te voeren, zo jammer eigenlijk, wáár was er die typische Parijse sfeer van vroeger?
