Een echt verschil met vorig jaar; het is christelijke Zondag in Little Carribean, alle winkeltjes gesloten. Ik hoorde reggae-achtige gospel, keek een huiskamerkerkje in en daar waren hoogstens vijftien mensen, fraai uitgedost, met een priester aan het zingen. In Little India ging het leven gewoon door, dag en nacht was alles open.
Het weekend is de tijd van de fleamarket in New York. Ik ging naar Brookyn Flea, onder de boog van de Manhattan bridge, ook terrein voor andere festival-achtige evenementen. DUMBO is dit nieuwe gebied sinds de zeventiger jaren genoemd, waar de oude pakhuizen en fabrieken nieuwe bestemmingen hebben gekregen. Het is nu de vier na rijkste en welvarendste wijk van NYC, en Dumbo is een acroniem van: Down Under the Manhattan Bridge Overpass. Van de vlooienmarkt wordt gezegd dat deze zowel locals en toeristen trekt, er klinkt steeds swingende muziek en er is een bar open waar je drankjes kunt bestellen. Een Spritz Aperol kostte er 12 dollar (In Venetië, waar het drankje is uitgevonden, €3,50).
Het leuke eraan vind ik, dat dingen je terug in ook je eigen tijd brengen. Een écht oude Illustrated Classic en was die eigenaar van het sprekende paard mister Ed, destijds een favoriete TVserie van mij, het kwam op Zaterdagmiddag na Stuif-eens-in en voor de familie Monster, zo’n brave man? Oude RollingStones met Bette Midler en The Rose, een soort van lijfliedje van me waarop ik vaker gedanst heb. Oude comics, waar zo goed te zien is dat zowel Batman als Superman zich in New York afspelen.
Ik snuffel nu rond met de intentie dat ik echt niks mag kopen, maar net doe of ik dat wel doe, anders blijf je vrijblijvend kijken. Grappig, kaarten met vrouwelijk naakt erop. Er zijn ook kaartjes die ronduit pornografisch zijn of de vrouw passief en verleidelijk, maar wat als ik er drie koop waar ik wél zelfbewustheid zie en die tezamen ophang? … Welke broches uit de gigantische hoop, zou ik in een andere tijd van mijn leven wellicht gekocht hebben? … Leuk verzonnen, magneten met een afbeelding op oude fiches uit een casino, ze kosten maar €5 voor vier stuks. Maar nee, nee, nee, ik koop ze niet. En dan zo’n leuke cover van een oude New Yorker met de geur van het oude leer van de honkballen en handschoenen eromheen. Veel New Yorkers zijn lid van een honkbalclub; ofwel van de Yankees ofwel van Mets.
