Ik heb de wandeling al eerder gemaakt en deze blíj́ft mij veel voldoening geven. Door Greenwich Village met overal sporen van de alternatieve en lhbtq cultuur. Eerst de grote straat over, waar je aan de ene kant de grote toren ziet van het WTC en aan de andere kant The Empire State Building, en daarna duik je de kronkelende straten in vol cafés en winkeltjes tot Christopher Street tot aan de Hudson.
Dit is de opgeknapte pier die in het verlengde ervan ligt. Weten dat vroeger tussen de gribus, pakhuizen enzovoort al die kunstenaars, artiesten, en ‘randfiguren ‘ hier over de rivier keken. Zoals ze aan de andere kant in Washington Square Park door het groen wandelen.
Watching the river flow, van Bob Dylan, dat doe je hier. Die brede Hudsonrivier die eindigt in de zee.
Voor mij is New York geen concrete jungle.
Dat wil het ook uitdrukkelijk niét zijn. Bij het eerste stadsstrandje op een pier, is ernaast een kunstwerk dat exact de afmetingen aangeeft van de oude pakhuizen die er vroeger stonden. Toen overheerste de rauwheid van industrialisatie.
Aan de ene kant het Whitney Museum, de groene strook van het kunstwerk dat haar tienjarig bestaan viert en de stoeltjes waar ik bijna een week geleden op zat, goed zichtbaar vanaf de kade. En daar naast, maar dan op de rivier, is Little Island, een geschenk van een biljonair. Een gedenkteken ervoor herinnert eraan dat hier alle overlevenden van de Titanic binnen kwamen. Hier, op The Glade, een hellend gras waar optredens zijn, wist ik twee jaar geleden: Ja, ik ben verliefd geworden op New York.
Ook nu een goed optreden (de kwaliteit van wat ik hoor en zie is altijd hoog, ook bij optredens op straat of in een park.)
Ditmaal een soort van musical, het verhaal van een ongelukkige liefde tussen twee muzikanten. De blonde vrouw speelde de moeder. Het geheel was meer een kapstok om aanstekelijke bluegrass liedjes te spelen.
Met op het einde de boodschap, dat al zijn ze op oude leeftijd en hebben ze hun liefde slechts twee maal geconsumeerd, ze altijd vrienden zullen blijven en ze hun gezamenlijke thuis hebben in die muziek.
