Ik ging naar Chinatown. Daar is het zó druk, ook met toeristen, maar eigenlijk klopt de sfeer wel met hoe die in Beijing was. Of het is die typische Chinese geur van het eten die overal jouw neusvleugels weet te vinden.
Ook hier een leuk muziekje op straat.
Ik ging naar mijn favoriete foodcourt voor kleine stukjes gestoomde spareribs in een kruidig, knoflookachtig sausje met zwarte bonen. Mmmm…lekker die authentieke Chinese smaak. De foodcourt floreert weer; vorig jaar waren er heel veel keukentjes leeg.
Deze late lunch was een passende opmaat voor Shanghai Day dat voor het eerst in Lincoln Center werd organiseerd. Er waren véél mensen, veel Chinezen, en er stond een rij zover als ik kon zien, nog voor de opening van een kunstenaarsmarktje met daarna een concert, met muziek die gemaakt is bij een online game, die wereldwijd razend populair schijnt te zijn. Nou daar had ik geen zin in. Dan maar luisteren naar een beroemde trompettist uit Shanghai.
Daarna zittend liggen aan de zijkant, had wel behoefte aan even relatieve rust.
En toen bleek de hele rij in het parkje aan de andere kant geheel te zijn opgelost en kon ik zó doorlopen om alsnog wat van dat Arknights Concert mee te maken. Waarschijnlijk met een oorsprong in Sjanghai dus.