Naar Venetië !

Vandaag gaat het dan gebeuren: ik ga weer fijn naar Venetië! Ik verheug me er erg op. Ik ben benieuwd of de kinderen nog spelen in de avond op het grote San Stefanoplein, terwijl hun ouders op de bankjes om de tassenverkoopkiosk met elkaar kletsen. Of de oude man er nog is bij het stalletje voor het strand van San Nicolo waar ik altijd een Granita Grande, felgroen met menthe-smaak of lichtblauw, dan is het anice, anijssmaak, bestel en daarmee het strand op loop. En het stel dat later op de middag, als dolfijnen in de zee dartelen. Hem heb ik in de loop van vijf jaar wel zien verouderen, want vorig jaar strompelde hij gebogen met een stok naar zee.

Zouden de Pakistani weer op de camping zijn? Zij komen uit Padua en doen drie maanden seizoenswerk op het Lido. Hoe druk zullen de Zondagse missen zijn in het kerkje vlakbij? Alle generaties kletsen daarna in de zon op het pleintje ervoor. Zoals ik zelf nu ook wel 's zondags doe, bij  'mijn' eigen Agneskerk in de buurt. Sindsdien ben ik niet meer verbaasd dat alle leeftijden vertegenwoordigt zijn. Straks ben ik in hun kerk zo'n vreemdeling die je welgemoed  de vrede wenst.. Mooi gebaar blijft dat.

En de twee meisjes die biologisch verantwoorde pizza's bakken op het eiland tegenover Venetië, op Guidecca, zouden die nog in de running zijn? En die jongen met zijn trendy bril op bij de kassa van de boekhandel bij de Biënnale? Ja, de Biënnale, ook daar heb ik zin in. Om weer lekker rustig van alles te gaan bekijken, zonder haast. Ik hoop op een plekje in de schaduw van een grote boom op de camping. Maar omdat mijn tent zoveel leefruimte voor heeft, maakt het eigenlijk minder uit. Ook de tent zelf kan nu schaduw geven. In het weekend schijnt er veel regen te vallen. Dus de eerste dagen maar veel naar het strand?

Ach, het maakt allemaal niet uit. Ik weet dat elke dag een snoepje is dat ik uitpak. Vorig jaar was ik door de schoonheid van Venetië zelf, in een voortdurende staat van lichte ontroering. Ik denk vaak aan Venetië gedurende het jaar. En straks tegen 18u zit ik in het vliegtuig. Morgen om deze tijd zit ik bij de tent en hoor ik de boten in de lagune en het tjirpen van de krekels. Dit blog staat tot eind augustus stil.