Een paar dagen later kwam L. op bezoek en die begon uit zichzelf weer, dat een boekenkast onder het raam toch wel een goed plan zou zijn. Dat had ze bij haar eerste bezoek ook al geopperd, en ik had meteen Nee! geroepen. Ik visualiseerde daar zo’n Ikea-Billy-boekenkast bij. Nee!, het moest zo leeg mogelijk blijven in mijn boshuisje. Maar nu vertelde ik haar over mijn vage ideeën. En zij riep meteen: O, misschien kan H. dat wel maken.
Ik had ondertussen al gekeken op Google: ik zag rood cederhout voor de bovenkant en dikke planken met de schors er nog op, dat leek mij wel wat, de contouren van stammen binnen, die de bomen buiten in het bos echoën, en dan het lichtere larixhout als poten. Maar H. wist me meteen te overtuigen dat het beter was om al het hout uit één bron te halen en zij wist in haar buurt, helemaal in Friesland, een echte houtzaagmolen, maar dan ben je afhankelijk wat voor bomen er bij hen binnen komen.
En er kwam een bericht van hout en vier maanden later waren de planken klaar, het schors moest er wel vanaf, dat zou nooit blijven zitten door de tijd heen… en het leek mij zó spannend om daar gaten in te moeten gaan maken… Maar zoals H. vertelde bij het brengen: het leukst is, als iets nog geen routine is, je aan iets begint met een gerede kans dat het gaat slagen, maar helemaal zeker weet je het nooit. En het lukte perfect en het is zó geweldig dat iets wat eerst alleen maar rondzweeft onder je hersenpan, het er dan ineens IS. Precies, exact zó, als je hoopte en wilde.
Ik heb de hele avond zitten genieten. Het eerste liedje dat ik er vanaf hoorde, met mijn speaker op het boekenkasttafeltje was van Brandy Carlile: ‘Stay Gentle'. Ja, zó dus en de wereld vult zich met mooie dingen.
Andere blogs over dit tafeltje
- Herk's: https://hvanherk.com/2021/10/11/boekenkasttafel/
- Lucie Theodora: http://lucietheodora.blogspot.com/2021/10/boekenkasttafeltje.html
