'Voor jullie is internet allemaal losse dingen, voor ons is het een geheel', zei E., mijn 'oppaskind', maar ondertussen een vrouw van 23 jaar oud. Jullie: dat is onze generatie, die van mij en haar moeder, die een vriendin is van het allereerste jaar studententijd. Wat een zin. Want de implicaties zijn helemaal niet te overzien: ja, het is zo voor mij: ik doe wat op internet, ik mail, ik blog, ik zoek wat op. Heel soms koop ik iets. En dat zijn dan veredelde winkels, of encyclopedies, of zoals een brief of een kort telefoontje. En dit blog is 'mijn ruimte', waar ik helemaal nooit bij na probeer te denken, wie het zou lezen.
Pas werd ik wel grappig verrast door Abdis M, uit het klooster. Die mailde dat ze op internet had gezocht onder 'broodzuster' en bij mijn blogje was uitgekomen dat 'Uien en gebed' heette. En dat had ze vervolgens voorgelezen aan alle zusters, bij de overdracht van taken, waar onder andere de Broodzuster, een ander werd. Iedereen had om dat blogje heel erg gelachen. Dan wordt iets van twee jaar geleden, dus ineens iets in het heden: internet als één geheel waar de tijd volkomen irrelevant wordt en dat tegelijk de huidige tijd, mijn hier-en-nu kan beïnvloeden...
Met Neefje keek ik mee, terwijl hij een spel speelde op internet: balonnen die van alles hebben en kunnen aan kwaliteiten, worden door 'Torens' die eigenlijk 'Aapjes' zijn, weggewerkt. Alleen dat al, kan ik nauwelijks volgen. Je kunt bananenplantages bouwen en een fabriek, het gaat om tactiek. Ondertussen speel je dat met iemand anders op het internet. Nooit zul je weten met wie, het gaat razendsnel, je schat in wat die ander aan het doen is en daar reageer je op. Of niet: je kunt ook alleen maar denken aan je eigen tactiek. Uuuuh? vroeg ik, 'speel je tegen elkaar, of...? 'Dit is Internet!!!' zei hij en daar was voor hem alles mee gezegd.
Nichtje V. zat op de verjaardag vooral 'op internet' en sprak verder met niemand. Maar toen ik haar vroeg over haar net ontluikende studentenleven zei ze: "Wacht, ik kom naast je zitten" en toen volgde er een sprankelend gesprek, waar ze op internet even nakeek uit welke steden haar medestudenten kwamen, en foto's liet zien hoe ze tijdens een werkgroep allemaal na maar 2,5 uur slaap, over de tafels hingen. Door internet is je reikwijdte enorm groot, snapte ik ook al. Je maakt met iedereen whatapp-groepjes aan, en als iemand een idee heeft om wat te doen, dan heb je zo een groepje bij elkaar. Deze week had ze een pool-party: in een zwembad dus, een feestje.
Het internet als één geheel... dat betekent dat ieders persoon - geest - op allerlei manieren, voortdurend in contact staat met anderen, op allerlei niveaus, door de tijdzones heen, over de hele wereld heen... Honderden verhalen en werkelijkheden mengen zich voortdurend met elkaar, het is eén grote interactie: soms virtueel en soms ook heel snel in de échte werkelijkheid. Soms zou ik willen dat ik een jongere was van nu. Er is een ander soort mens aan het ontstaan, heel anders dan dat ik ooit zal kunnen zijn.