Ook gebeurde het me dat de straten in Venetië zich als vanzelf veel meer bevolkten met mensen van vroeger. Ik zag mensen in middeleeuwse kleding, ik zag vrouwen achter de ramen zitten in hun palazzo's aan het Canal Grande, ik zag mensen staan op hun balkons, en het St Marcoplein met kooplieden, mensen in lange rokken, pijen en capes om: sjiek en met een gevolg om zich heen, of schuifelend over de grond, zichzelf en schaarse goederen om zich heen garend. Dat is dus toch het resultaat van de vele verhaaltjes die ik kort tevoren had gelezen.
Thuis word ik weleens wakker en dan weet ik dat ik van Venetië gedroomd heb, bedekt met een dun laagje sneeuw. Bij sommige klassieke muziek, zie ik de verschillende seizoenen voor mijn geestesoog door Venetië gaan. Ja, Venetië blijft een heel speciale plek voor mij. Het maakt me vrolijk: alsof je geest je meerdere kansen geeft, om ergens te zijn.
Nu alweer bijna een week thuis, gebeurde me dit weekend als het ware het omgekeerde. Ik kon me ineens zo goed voorstellen wat voor een prachtig landschap het is; mijn woonomgeving, door Venetiaanse ogen. Als je voornamelijk leeft tussen de bruggetjes en de smalle kanalen, voortgaand van smalle steegjes die nergens naar toe gaan en op het water uitkomen, naar de grotere pleinen, weinig groen, alles gedragen door het water.
Wat is dit dan prachtig, een soort van groen paradijs, waar je doorheen kunt gaan in een rechte weg. Een ruisende populierenlaan, een lange weg met beukenbomen aan weerzijden, koeien die log en zwaar grazen en in de schaduw van de bomen liggen, een ganzenvlucht boven je, weilanden, bloemen, kleine sloten, zoveel verschillende loofbomen, tuintjes met bloemen, moestuinen, de brede rivier met de grote boten, die bijna hetzelfde geluid geven als de vele boten in Venetië, een strakke horizon.
Ik zag landschapsarchitect Adriaan Geuze bij Zomergasten en dan weet je weer dat Nederland een volkomen cultuurlandschap heeft, dat bijna elk stukje grond gewonnen is uit het water. Dat delen Venetië en Nederland met elkaar: een leefomgeving die opgestaan is uit het water, door het genie van mensen bedacht en ontstaan. Het soort beweging die constructief is, laag op laag gebouwd is en uitgevonden is, ik vind dat heel opwekkend.
