dinsdag 25 maart 2008

Gewoon. Veilig. Niks aan de hand.

Zou jij de wereld niet eens opnieuw willen uitvinden?
Ik wel. Gisteren zag ik een dokumentaire over 4 jongens van 17 in Bagdad. Een Moslim, een Christen en nog zo wat. Gewone jongens op die drempel-leeftijd: geen kind meer maar ook niet volwassen, dat wat "meisjes van 13" zijn bij Paul van Vliet.

Jongens die een gewoon leven willen leiden. In de gevaarlijkste stad van de wereld.
En hier leef ik mijn leventje: veilig, vol vrijheid, geen geweergeschut, overvliegende helikopters, straatcontroles.
Gewoon.
Veilig.
Niks aan de hand.

Wie heeft wanneer de macht om levens te veranderen, een nieuwe wereld te scheppen, alles opnieuw uit te vinden,te herrijzen? Die vraag mag ik me toch wel stellen zo vlak na Pasen, het feest van de verrijzenis.

Antwoord: NIEMAND.
Toevallig leef ik:
Gewoon.
Veilig.
Niks aan de hand.

Ik gun het de hele wereld, maar toevallig leef ik in dit paradijsje.
Gewoon.
Veilig.
Niks aan de hand.

(....)