De film gaat over jonge mensen in een dorp die verliefd worden en daar uiting aan willen geven en een oudere religieuze generatie die dat niet zit zitten. Zij zegt dat ze geen partij kiest tussen de generaties en ondanks de moeilijkheden die het oplevert, Bulbul, het meisje toch uiteindelijk kan blijven zingen. Ze vertelt dat de film als vanzelf ontstaat door veel met de mensen in het dorp om te gaan en de laatste scène, waarin een regenboog zit, zoiets verzin je niet van te voren, pas bij het monteren bedacht ze dat dit de eindscene moest worden. De trailer van de film zit vol poëtische natuurbeelden en al die jonge mensen die er dichtbij leven, een hand die het gras streelt, een pluisje pakt, waterdruppels die een mond opvangt en de camera is heel nabij en intiem aanwezig.
Village Rockstar doet hetzelfde, veel woorden zijn er niet nodig om het verhaal te begrijpen: een aantal jongeren maken muziekinstrumenten van piepschuim, een meisje droom ervan een echte gitaar te krijgen, ik zag een confrontatie van haar met drie oude vrouwen in het dorp, een soort van initiatie ritueel richting volwassenheid en een moeder die haar blijft steunen. Er is een wat oudere man die bij een boom buiten het dorp wijze raad aan de jeugd lijkt te geven. Je ziet ze door de rijstvelden splashen en in het koele water liggen, de rijst planten, in bootjes varen en het dorp maakt ook een overstroming mee na zware moessonregens.
De film was een soort van feest der herkenning. O, ja daar lopen ze in hun schooluniform, dus ze zijn op weg van en naar school, de sfeer tussen mensen en de eenvoudige winkeltjes en huizen... Op de aftiteling staan allemaal mensen met haar familienaam Das, ik stel me voor hoe deze films gemaakt zijn: Misschien in haar eigen dorp en iedereen is er gewend dat ze er met een camera rondloopt en dan vraagt ze enige bekenden door velden te lopen met die muziekinstrumenten van piepschuim of in een boom te klimmen en daar met elkaar te praten, enzovoort. In het interview zegt ze ook dat er maar één iemand via een screentest mee doet, de rest ontstond vanzelf.
Ik was van plan om Bulbul Can Sing in de bioscoop te gaan zien en dan meteen een vrienden-abonnement te nemen zodat ik goedkoop naar de film kan. Maar nu heeft nichtje L. ook Netflix geïnstalleerd en gaat er dus een gigantische filmwereld voor mij open... Dus misschien moet Bulbul toch nog maar even wachten, zij zal toch wel blijven zingen.
