Gisteren definitief de zomer ingeluid door op een Waalstrandje een zandkasteel te bouwen met nichtje L. Met twee bruggen en twee grachten om het steeds maar stromend rivierwater, dat wanneeer er boten langsvaren op eb en vloed lijkt, te kunnen trotseren. Ook nog een waterbekken erbij gegraven waar de denkbeeldige paarden van de ridders en de jonkvrouwen konden drinken en een zwembad voor de mensen. Onderwijl neuriede ik country roads, take me home, van John Denver, en L. zong daar de tekst bij van haar stamgroep-eindviering: dankje wel allemaal... Ze wil privézangles. Om het beste uit haar stem te halen, zo zegt ze.Daarna fietste ik over de Waaldijk naar de Clarissen voor de meditatie. Veldbloemetjes geplukt voor in het midden van de kring en R. de abdis zei dat ze van de meditatie wel erg veel zin kreeg in vakantie en erop uit trekken: uittocht!
Diep in de nacht zag ik een andersoortige uittocht op de tv: de Indiase professor Sugata Mitra vertelde over een project, dat Hole in the Wall is gaan heten. Hij kwam op het idee in Delhi, waar aan de ene kant van de muur een instituut was vol computerdeskundigen en aan de andere kant een sloppenwijk. Hij observeerde dat voor de computermensen de andere kant van de muur als het ware niet bestond, die negeerden die kant en willen liever dat die er niet zou zijn.
Terwijl aan de kant van de sloppenwijk, kinderen vaak probeerden om over de muur heen te kijken. Die bekeken de overkant met een nieuwsgierigheid, zoals wanneer je in de dierentuin zou wandelen. Hij besloot een gat in de muur te maken, op kinderhoogte en daarin een computer met een browser te plaatsen. Verder niks. Op videobeelden legde hij vast, hoe het eerste jongetje nieuwsgierig naar het venster kijkt en met de ingemetselde 'muis' gaat spelen. Hij haalt er andere kinderen bij. Binnen zeer korte tijd kunnen de kinderen met de computer omgaan, geheel zichzelf aangeleerd.
Fascinerend, hoe hij het experiment vervolgens in heel India heeft uitgevoerd. Omdat India een land is met een zeer grote diversiteit, van de koude Himalaya tot het hete zuiden, van dorpen totaal afgezonderd van de wereld en dorpen waar men geen engels kent en nog nooit een computer heeft gezien, plus plekken met allerlei levensbescouwingen en eigen kultuurtjes, waarborgt het experiment, het universele resultaat: overal leerden kinderen op eigen kracht met de computer om te gaan. Meisjes en jongens gelijk en daarom moest de computers ook buiten aangebracht worden en niet ergens binnen, want dan zouden de meisjes niet meer aan de bak komen.
Kinderen vormen vanzelf groepjes en ondersteunen elkaar. Ze helpen elkaar en wat de ene niet weet of kan, dat kan een ander. Intelligentie en leeftijdsopbouw speelt geen enkele rol. Al viel wel op dat de jongere kinderen sneller leerden dan de oudere.
Dit is toch heel inspirerend, vind ik. De computer is ook zó gebouwd, dat volwassenen er bijna niet bij kunnen, ze zouden acuut pijn in de handen en in hun houding krijgen. Dus toegang tot pornosites, gebeurt niet. Maar kinderen doen onderwijl van alles: ze surfen, doen videospelletjes, leren het westers alfabet, kennen al snel alle relevante computerwoorden.
Ik word daar heel vrolijk van. Alsof de menselijke geest betrapt is in de onbedorven staat, wanneer concurrentie en macht nog geen rol speelt en alleen maar de nieuwsgierigheid telt. Dat je elkaar dan vanzelfsprekend op weg helpt en samen, zonder docenten van boven, heel ver komt. Hij heeft nu 300 gaten in de muur in India en al die computers zijn met elkaar verbonden en hebben een videokonnektie, zodat hij in Delhi iedereen volgen kan en ze bezig kan zien.
Je zou willen dat dit wereldwijd geïnstalleerd werd. Zoals ik ook zou willen dat ze in de Afrikaanse woestijn zonnepanelen zouden plaatsen, zodat iedereen daar electriciteit heeft. Maar ja. Zo zit de wereld vooralsnog niet in elkaar. Het zou de 'marktwerking'in de wereld grondig verstoren. Daarom stem ik ook SP, als ik dan toch maar even een stemadvies de wereld in mag slingeren van mezelf. Marktwerking in de zorg, het onderwijs en publieke diensten, dat gaat altijd ten koste van de zwakkeren en hen die nog niks hebben.
En nu ga ik zonnebrandolie kopen, wat boeken lenen en de rest van dit zonovergoten weekend voornamelijk aan het water op strandjes liggen. Gratis en voor niks.
