En toen was het zo’n heerlijke lentedag. Dan wil ik vroeg het bedje uit, dat gaat van zelf. Die lichte groene lentewaas tegemoet. Want heel eerlijk; ik wandel soms wel meer dan een week niet in het bos. Want ik ben al in het bos, denk ik dan. Alleen als ik iets nieuws verwacht, ga ik.
Tijdens deze ochtendwandeling dacht ik aan het besef dat ik afgelopen Zaterdagavond kreeg tijdens de muziekspecial op de BBC over Carole King. Haar all time favorite klassieke en iconische LP Tapestry waarvan ik alle liedjes als mantra’s ken, heb ik helemaal niet zelf gekocht! Vader duwde mij dat eens zomaar in de hand, evenals de dubbel-LP Fill Your Head with Rock en een dik boek van Bob Dylan met teksten en tekeningen. Tesamen vormen zij het begin van mijn muzieksmaak. Er zat ook een boekje vol artiesten bij die dubbel LP, die ik helemaal heb uitgevlooid. Ik was nog zó jong dat ik dat meisje met dat dikke zuurstokachtige lolly-snoep, op de achterkant raar vond, zonder de sexuele connotatie te kunnen maken. Ik wilde even dat ik in zijn hoofd kon kruipen, want zelf luisterde hij nooit naar muziek en hij heeft ook nooit nagevraagd wat ik er allemaal van vond. Ik dénk nu, dat indertijd deze LP’s en Bob Dylan als must-haves te boek stonden in de studentenkringen waar hij als universitair hoofddocent mee betrokken was. Een ‘opvoedkundige impuls’, zoiets moet het zijn geweest, waarvan ik nu pas zie hoezeer deze gelukt is.
Terug gekomen uit het bos, rook het wéér vaag naar gas in mijn huisje. De geiserman kwam en ik hoorde hem hardop zeggen: ‘je bent me er eentje, boefje!’. Zijn hoofd weggedoken achter de kastddeur mét het geluid van schroeven en draaien, dus het kon niet zo zijn dat hij even mobiel aan het bellen was, met zijn zoontje ofzo. Bleek dat hij alles waarmee hij bezig was, ‘boefjes’ noemde. Ik vond dit zó schattig, deze persoonlijke verbinding met het spul om hem heen.
Dezelfde sfeer vind ik terug bij Extinction Rebellion waarvan ik een vergadering bijwoonde en op deze avond een Zoom-meeting, voor een briefing van een actie die binnenkort op stapel staat. Ik merk dat ik zelf af moet van mijn vage vooroordeel, duidelijk gevoed door de media en ook de politiek. Dat het gaat over de linkse vleugel van de complotdenkers, die geen vertrouwen meer hebben in de overheid, mensen die op het punt zouden staan van radicalisering. ‘Klimaatdrammers’…‘een stelletje gekken die op de snelweg gaan zitten’, hoorde ik Rutte in een tussenzin zeggen. Ik zie allemaal zeer betrokken en eerder zachtaardige mensen. (Ook Carice van Houten heeft zich aangesloten, meldt ze aan Halina van Reijn, in hun podcast MAN UP, Carice en Halina.) Waar het bij de ‘check-in’, het voorstellingsrondje dus, gewoon is dat je zegt wat je vóelt, niet wat je werk is of ander apen-trommelgeroffel op de eigen borst. Er zijn nieuwe flyers en een boekje uit, waar rebellen vertellen waarom ze actief zijn geworden. Wetenschappelijk is bekend, dat wanneer 3,5% van de wereldbevolking actief aanwezig is in de openbare ruimte , dat voor een politiek kantelmoment zorgt. In Nederland zijn dat 600.000 mensen.
Sorry, voor de eventuele overlast het kan even niet anders, is de toon.
PS:
Ook Olga Zuiderhoek heeft zich aangesloten. Bij Khalid & Sophie vanavond, liet ze beelden zien van rebellen op de A12, gecombineerd met musici in de studio, die muziek uit de zevende van Beethoven spelen. Op die dag speelde een orkest dit in de buurt van de snelweg, ter ondersteuning van Extinction Rebellion.
