Want ik kocht een nieuw campingstoeltje bij de Wehkamp, die aloude bestelwinkel waar wij vroeger thuis een dikke papieren gids van kregen elk jaar. En nu kreeg ik als welkomscadeautje 7,50 euri, maar wel binnen twee weken om te verbruiken. Nú dus, want zo meteen ben ik weg. Maar ik heb helemaal niks nodig... wat moet dat dan wezen? Ja, ik dacht misschien nog een keer een goede draagbare Bluetooth speaker te kopen van JBL. Door nichtje lekker gemaakt die demonstreerde dat je er water op kunt gooien op de zijkant en dan gaan de waterdruppels dansen op de bassen van de muziek.
Nee, nodig had ik deze niet: ik met een goedkoop speakertje, eerst van het Kruidvat en toen die het begaf van de Action. Ook een prima geluidje, voor mijn niet zo’n kritisch oor. Maar deze had één nadeel: wel draagbaar, maar na een half uur was de batterij al op. Dus...zou JBL in het assortiment van Wehkamp zitten? Ik keek in de virtuele gids en ja hoor en ook nog eens met 30 euro korting. Dan is het nú het moment om tot aankoop over te gaan, anders zal altijd de rem erop blijven met die gedachte: overbodige luxe, niet nodig.
En nu is het toch leuk om deze te hebben! Zo stevig en compact, het kan duidelijk tegen een stootje, het schijnt een half uur onder water te doorstaan, je kunt het vervoeren in één hand en je zet ‘m tussen de stenen helemaal achter in de tuin en dan lig je in je hangmat en dan komt er een geweldig geluid uit. Ook binnen, tijdens het koken en onder de douche. Even dacht ik deze mee te nemen, maar dan moest ik nog muziek gratis downloaden, maar ik vond geen geschikte app die helemaal voor altijd gratis is. Nou, dan niet, weer met het motto, dat je niet alles moet willen hebben.
Dit alles vroeg gisteren wél tijd en ik wilde ook nog een dvd zien, die vandaag dus terug naar de bieb moet: Hidden Figures, waar gebeurd, over drie zwarte vrouwen die de ruimtevaart in Amerika mee hebben bepaald. En nu zeker, op de dag dat Toni Morrison is overleden, een wel bekende zwarte-vrouwen-icoon. Tot nu toe waren deze drie weggeschreven uit de geschiedenis maar hiermee gerehabiliteerd en in de extra’s zie je Katharina Johnson op 93jarige leeftijd in een rolstoel aanwezig bij de opening van een nieuw ruimte-lab dat haar naam draagt. Haar leven en die van haar twee andere vriendinnen, wordt swingend, letterlijk, in beeld gebracht. Ik heb er goed op geslapen. En nu, op, voor de laatste keer naar de speeltuin!
