De Nederlandse vlag en Rob Jetten

Al heb ik niet op hem gestemd, ik begin het wel steeds leuker te vinden dat hij waarschijnlijk premier van Nederland wordt. Bij Obama’s Yes we can zat óók de laag dat er voor het eerst een zwarte president kon komen. En nu komt er waarschijnlijk voor het eerst een gay-premier. Hij in de armen van een man: zonder moeite zullen deze plaatjes vanzelfsprekend de openbare ruimte gaan vullen. Ironisch ook: Henri Bontenbal struikelde over de veiligheid van een homoseksuele jongen in de klas, gebrek aan empathie, Rob Jetten doet het vanzelf: het was in het geheel geen onderwerp van de campagne, en dan is het er ineens: homo’s kunnen premier worden. Een geheel andere cultuur dan wat zit in het verweer van Bontenbal: ‘we hebben ook homoseksuele bewindspersonen geleverd.’ 

Zoals Gerda Verburg, zo blijkt. Maar toch…er hangt een beetje vreemde sfeer omheen; kijk ons eens deugen en fatsoenlijk zijn…

De Nederlandse vlag was wel bewust aan de campagne toegevoegd. Ook daar begin ik steeds meer lol in te krijgen. Iets in het Nederlandse DNA is altijd over ondernemingslust, tolerantie, vrijheid, scherpzinnigheid, inventiviteit gegaan. De Gouden Eeuw leverde de Joodse denker Spinoza op, Descartes is vanuit Frankrijk gevlucht naar het vrije Nederland en heeft hier waarschijnlijk zijn adagio, het begin van de moderne filosofie bedacht: Cogito Ergo Sum; ik denk dus ik besta. Niet God regeert, het is de mens zelf die verantwoordelijkheid kan nemen en een ieder kan een gelijkwaardige burger zijn, waar verschillen vanzelfsprekend zijn.  En nodig om de samenleving draaiende te houden.

Zó is dat dus in den beginne (rond 1640) geregeld in Manhattan door Adriaen van der Donck. Hij liet deze tekening maken van de eerste nederzetting, om aan de Nederlandse Staat kenbaar te maken, hoezeer het van belang was om het Nederlandse Recht te verankeren in Nieuw Nederland. Op alle schepen wappert fier de Nederlandse vlag. Nederland moest vaart maken, want er waren andere kapers op de kust, zoals Engeland. Er was een ‘zooitje’ van handelaren, een ieder pakte en handelde waar het maar mogelijk was. Zoals overal op de wereld. Maar hij zag de potentie van het eiland Manhattan en de rijkdom van de rest; het huidige Amerika, dus, en wilde dit veilig stellen voor Nederland. Zijn naam is echter uit de Amerikaanse geschiedenis bijna verdwenen, de naam Peter Stuyvesant is nog wel bekend. Manhattan is tot vijf keer toe van eigenaar gewisseld, van Nederland naar Engeland en weer terug, om uiteindelijk in Engelse handen te vallen. Maar wél met behoud van vrije burgerrechten in wat New York ging heten;  door Adriaen geïmplanteerd.

Ik las het de afgelopen dagen allemaal in dit boek van Russel Shorto. Op de laatste pagina vat hij deze geschiedenis nog eens samen:

De eerste inwoners van Manhattan arriveerden niet met verheven idealen. Ze kwamen -of het nou boeren waren, leerlooiers, hoeren, wagensmeden, barmeisjes, brouwers of kooplieden - omdat er hoop was op een beter leven. Er was onmiskenbaar slonzigheid in de plaats die ze schiepen. Maar het was erg oprecht en, op een bepaalde manier, erg modern.

Misschien…zal Rob Jetten op een slonzige wijze premier van Nederland worden, veel water in zijn eigen wijn moeten doen, maar ik hoop dat hij desondanks toch te zien zal zijn; met hoop op een beter leven, oprecht en modern.