Het is wel een aparte sensatie om, als je net uit een klooster komt, The Sound of Music te bekijken! Jeetje, ja, die 2 werelden: Julie Andrews huppelend over de bergen, en de zusters zingen even olijk: what must we do with Maria?
Het was een meezingversie en dan vallen de ijzersterke liedjesteksten op. En dat ook nog eens het opkomend fascisme in Oostenrijk erin verwerkt is, jodelahie!!!, knap hoor.
Het ALLERleukste was om met de hele familie meetebléren. Mijn zwager die ik tevoren nog nooit heb kunnen betrappen op enig zangtalent, noch enige musicalkennis, bleek zich 5 minuten voor aanvang van een liedje al te verkneuteren en zong in zijn eentje vast voor. Zijn dochtertje, mijn nichtje dus, deed alle danspasjes van de kinderen van de van Trappfamilie in een oogwenk na, pal voor de TV, zodat de rest, verhit springend op de bank riep: opzij, opzij, we kunnen de teksten niet lezen!!!
Kortom: een dolle boel.
