Het waren prachtige Pinksterdagen, alleen al wat het weer betreft. Zon, zonovergoten, blauwe luchten, zacht briesje, wat wil je nog meer? Gisterenmiddag wel overvallen door een onweersbui op een Waalstrandje bij Beuningen, maar ach, ook dat is wel grappig: regen en plotselinge windvlagen. Stil blijven zitten, ineengedoken onder je parapluutje: rood met witte stippen.
Zo gebeurde dat toch ook op het feest van Pinksteren? In de Handelingen van de apostelen, Hfdstuk 2. lees ik in mijn Statenbijbel. Ik heb een prettig handzaam exemplaar met flinterdun papier en en aan de zijkant van die ronde inkepingen waar op staat, welk boek zich waar bevind. Sindsdien lees ik alleen nog maar uit de Statenbijbel. Het gedragen oud Nederlands leest als poëzie. Ineens let je ook op alle woorden afzonderlijk. En dan staat er:
Zij waren allen eendrachtelijk bijeen. En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehelen huis waar ze zaten.
En van hen werden gezien verdeelde tongen, als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen.
En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hen gaf uit te spreken.
Eigenlijk is Pinksteren toch wel een van de mooiste en makkelijkst te begrijpen gebeurtenissen, waarover verhaald wordt in de christelijke traditie. Dat er in een religieuze traditie, waar het voornamlijk gaat over de verhouding van de mens met God of het Goddelijke, er verteld wordt over de Geest die aan iedereen gegeven wordt, waardoor het voor een ieder mogelijk wordt om elkaar te verstaan: dat is mooi en aantrekkelijk.
Iedereen herkent de combinatie van wind en vuur: de wind die iets definitief anders aankondigt, zoals op een Waalstrandje je dan mee maakt dat een vreemdeling Moeders en mij, die op de dijk stonden te wachten, een lift aanbiedt. En het vuur: we kunnen aanvoelen wat het is om vurig te zijn, je aangestoken te weten, dat er warmte in en om je heen brandt, een brandend hart.
Veel Geest meegemaakt dit weekende. Bijvoorbeeld op de Musical Meeting in een oud park waar muziek uit alle windrichtingen elkaar ontmoet en mensen met zijn allen op het gras aan het picknicken, het zonnen en het luisteren zijn. 12 Cd's gekocht bij een kraampje voor het luttele bedrag van 10 Euro. Waar selecteer je dan op? Op de mooie hoesjes en de titels: The Wish, Crossing the Bridge, In the Pines, Cooler Heads Prevail, Rasa (o.a. een boeddhistisch woord voor inspiratie, staat er op het hoesje). Op de muziekinstrumenten: van banjo, naar fluegelhorn, klarinet en piano, alto saxofoon, trompet en vreemdsoortige snaarinstrumenten.
Resultaat is, dat je de hele wereld aan geluiden en muziek ineens binnen gehoorsafstand hebt; ideaal voor als je in de tuin een boekje aan het lezen bent. Van Amerikaanse volkwijsjes, naar Keltische klanken, volksgezangen van over de wereld gemengd met Techno en andersoortige vernuftigheden, Een Japanner die banjo combineert met bamboefluiten en de koto. Ja zelfs Franciscaanse broeders met orgel vanaf heilige plaatsen als Lourdes en Jeruzalem. En de monniken van het Catherinaklooster in de Sinaiwoestijn.
Ja, laat de Geest maar waaien!
Zo gebeurde dat toch ook op het feest van Pinksteren? In de Handelingen van de apostelen, Hfdstuk 2. lees ik in mijn Statenbijbel. Ik heb een prettig handzaam exemplaar met flinterdun papier en en aan de zijkant van die ronde inkepingen waar op staat, welk boek zich waar bevind. Sindsdien lees ik alleen nog maar uit de Statenbijbel. Het gedragen oud Nederlands leest als poëzie. Ineens let je ook op alle woorden afzonderlijk. En dan staat er:
Zij waren allen eendrachtelijk bijeen. En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehelen huis waar ze zaten.
En van hen werden gezien verdeelde tongen, als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen.
En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hen gaf uit te spreken.
Eigenlijk is Pinksteren toch wel een van de mooiste en makkelijkst te begrijpen gebeurtenissen, waarover verhaald wordt in de christelijke traditie. Dat er in een religieuze traditie, waar het voornamlijk gaat over de verhouding van de mens met God of het Goddelijke, er verteld wordt over de Geest die aan iedereen gegeven wordt, waardoor het voor een ieder mogelijk wordt om elkaar te verstaan: dat is mooi en aantrekkelijk.
Iedereen herkent de combinatie van wind en vuur: de wind die iets definitief anders aankondigt, zoals op een Waalstrandje je dan mee maakt dat een vreemdeling Moeders en mij, die op de dijk stonden te wachten, een lift aanbiedt. En het vuur: we kunnen aanvoelen wat het is om vurig te zijn, je aangestoken te weten, dat er warmte in en om je heen brandt, een brandend hart.
Veel Geest meegemaakt dit weekende. Bijvoorbeeld op de Musical Meeting in een oud park waar muziek uit alle windrichtingen elkaar ontmoet en mensen met zijn allen op het gras aan het picknicken, het zonnen en het luisteren zijn. 12 Cd's gekocht bij een kraampje voor het luttele bedrag van 10 Euro. Waar selecteer je dan op? Op de mooie hoesjes en de titels: The Wish, Crossing the Bridge, In the Pines, Cooler Heads Prevail, Rasa (o.a. een boeddhistisch woord voor inspiratie, staat er op het hoesje). Op de muziekinstrumenten: van banjo, naar fluegelhorn, klarinet en piano, alto saxofoon, trompet en vreemdsoortige snaarinstrumenten.
Resultaat is, dat je de hele wereld aan geluiden en muziek ineens binnen gehoorsafstand hebt; ideaal voor als je in de tuin een boekje aan het lezen bent. Van Amerikaanse volkwijsjes, naar Keltische klanken, volksgezangen van over de wereld gemengd met Techno en andersoortige vernuftigheden, Een Japanner die banjo combineert met bamboefluiten en de koto. Ja zelfs Franciscaanse broeders met orgel vanaf heilige plaatsen als Lourdes en Jeruzalem. En de monniken van het Catherinaklooster in de Sinaiwoestijn.
Ja, laat de Geest maar waaien!
