Voor een vloerenlegger vraagt dit wel wat. Want ik verwacht dat je de neiging hebt om ze gewoon allemaal tegen elkaar te leggen in een keurige rechthoek, en zo de smalle, nieuwe keuken van L. door. Prachtige natuurstenen van Travertijn, het heelal, boom- en fossielerige motieven, zeeën, woestijn: elke tegel is een wereldje op zich. Ik moest er niet aan denken dat die verkeerd gelegd zouden worden. Tja, en dus bekijk je de tegels eerst. Je zoekt de mooie bij elkaar in een pakketje. En daarna kijken hoe dat Romeins Legverband het best tot haar recht zou kunnen komen.
Ik was er zo door in beslag genomen, dat ik gisterenavond laat ineens bedacht, nog geen meditatietekst voor de maandagochtend te hebben. En die kon ik ook niet uit me persen met gerichte aandacht. Loslaten maar, met pen en papier bij mijn hoofdkussen. Wie weet?...Toen het eerste vogeltje begon te fluiten werd ik wakker met de woorden:
In de stilte
luister ik
naar het zacht gefluister
in mijn ziel
'kom, kom maar
ik ben hier
van alle tijden'
een ruimte van
geluk en trouw, plezier
Het licht in mij
alles helder
een woning
muren van liefde
ik kom thuis.
Misschien dat het zwoegen op het Romeins Legverband de bodem is geworden in mijn brein van deze woorden die helemaal vanzelf kwamen: 'Mooie tekst', zei M. zoals je soms een lekkere maaltijd kunt brouwen uit toevallige ingrediënten.
