Quinn blijkt een alcoholverslaving gehad te hebben en je ziet 7 afbeeldingen, houdingen waar je Quin ziet worstelen. Hij scheurt zijn eigen hoofd eraf, beschermt met twee handen zijn borstkas, en grijpt met een derde hand naar de gaten in zijn geschonden lichaam. Soms heeft hij geen hoofd meer en blijven er scheuren en gaten over in iets wat nog altijd zijn lichaam is. Intrigerend: het maakt iets zichtbaar over de krachten in je die je soms bijna niet meer kunt controleren of sturen.
Wat ik heel, heel mooi vond, waar ik zó op had willen zitten, of het had willen aanraken waren paarsgewijze stoeltjes met iets van een cocon om hen heen of boven hen van de spanjaard Nacho Carbonell. Twee stoeltjes tegenover elkaar, met een ronde cocon of hol dat hen verbindt met twee openingen heet Confrontation. Dezelfde soort stoeltjes naast elkaar, met maar één opening heet Equility. wat een mooie, zachte energie om iets zichtbaar te maken! Ook het organische, alsof de poten van de stoeltjes ook ineens iets dierlijk kregen en zo konden wegwandelen, vond ik heel aantrekkelijk.
Op internet googelde ik zijn naam, bij 'afbeeldingen' en ik vind meteen alles mooi. Hij heeft ook een soort van lampen gemaakt, met daarbinnen een groene beplanting, die licht geeft in het donker. Hij blijkt in Eindhoven ook daar de design-academie gedaan te hebben en veel inspiratie gehaald te hebben van het werken in een oude kerk, aldaar. Zijn jeugd in Valencia, met het huis van zijn grootouders die direct aan het strand lag en hij zo naar de zee kon , is een blijvende bron van inspiratie.
Wat grappig toch, dat je iets kunt zien ,wat raakt en dat dan zo helemaal past bij al die andere dingen die op een organische wijze uit elkaar lijken te zijn ontwikkeld. Hij wilde eerst maritiem-bioloog worden. Een interview met veel afbeeldingen uit Lancia Trent Visions opent een hele wereld.
