zondag 29 december 2013

The Cup Song

Ik zag het Nichtje L op haar verjaardag voor het eerst doen met een paar vriendinnen en ook Neefje deed mee: The Cup Song heet het. Ik snapte er niks van. Ze hadden allemaal een omgekeerde plastic beker in de hand en ze trommelden op de tafel, de beker verschuivend, terwijl ze er een liedje bij zongen. Best ingewikkeld zag het eruit en een lerares op school had zich zéér populair gemaakt door ook de Cup Song te kunnen.

Nu ben ik er verder over ingelicht. Het komt uit een film. Op YouTube zie je een meisje in een keuken staan in een restaurant met voor haar een laag uitgerold deeg op tafel en met die beker wordt ze verondersteld allemaal rondjes deeg te maken. Ze verveelt zich, heeft er geen zin in, beweegt wat met de beker en the Cupsong ontstaat. De keukendeuren naar het restaurant gaan open, ze gaat daarheen en ineens zijn alle mensen aan de tafeltjes ook die Cup Song aan het doen. Eén zinnetje, daar drijft het liedje op: You gonna miss me when I'm gone. Dan blijkt ze alles gedroomd te hebben en staat ze nog steeds in de saaie, grijze keuken.

Ik zag dat filmpje en begreep meteen het aanstekelijke ervan. Hier wordt op een zo'n klare en eenvoudige wijze dat verlangen uitgedrukt: naar levendigheid, aanstekelijke vrolijkheid, op elkaar ingespeeld zijn, samen-met-zijn-allen gelukkig zijn:The Cup Song is een wereldwijde hit , vooral onder middelbare scholieren, geloof ik. Er zijn nu heel veel filmpjes, waar een hele hal vol scholieren samen de Cup Song doen en het liedje is vertaald in vele talen.

Natuurlijk schiet het dan meteen weer door me heen: Dit is de nieuwe kerk. Wat moet een nieuwe generatie in een stoffig kerkgebouw met oude gezangen en die totaal ongeinspireerde bende erom heen? Als je wereldwijd met elkaar de Cup Song kunt doen, die bij elkaar kunt bekijken en zelf met elkaar kunt realiseren? In het ritme dat de Cup Song genereert, klopt het warme hart van iedereen die het gewoonweg goed wil hebben met elkaar.