Premier Rutte heeft aan Israël namens Nederland een containerscanner cadeau gedaan. Dat is een groot apparaat waar vrachtauto's met containers daarop doorheen kunnen gaan en het apparaat scant dan, of er geen gevaarlijke dingen in vervoerd worden. Wapens, bommen, springstoffen en dergelijke. Die containers komen van de Palestijnen en bevat handelswaar. De scanner zou een snellere handel en doorstroom kunnen bewerkstelligen, want nu moet elke vrachtwagen uitgebreid worden geïnspecteerd.
Het kado viel niet zomaar in goede aarde, las ik in mijn krant. Daarbovenop heeft Rutte in een toespraak vooral de bijdrage van Nederlandse verzetshelden in de tweede wereldoorlog geroemd, in plaats van te wijzen op al die passieve 'medewerking' die het hele ambtelijk apparaat aan de Duitsers gaf, zodat het Nederlandse aandeel aan de Holocaust groot was. Omringende landen hebben wel al de hand in eigen boezem gestoken en ook Beatrix heeft in het laatste staatsbezoek bijna zoiets als excuses gegeven. Dan zie je Rutte ook nog eens hurken bij de klaagmuur in plaats van knielen...
Zo'n containerscanner: dat is ook een raar iets om cadeau te doen. Want daarmee zeg je in feite: we vinden dat jullie handel moeten drijven met de Palestijnen en hun dus in feite erkennen en wij nemen jullie wantrouwen helemaal serieus, ze zijn wellicht onbetrouwbaar, dus scannen maar. Dat is een ongemakkelijke boodschap, waar je zogenaamd neutraal bent tussen beide partijen. Iets van : 'Ik was mijn handen in onschuld, ik ben de wijze vader, die een goede oplossing heeft'.
Het beeld van de containerscanner vind ik wel grappig, als je het toepast op dat wat men vroeger in therapeutenjargon noemt: 'Je moet werken aan je relatie'. Bah en grrr en huhuu wat vies, is mijn instinctieve reactie daarop altijd geweest. Als het niet vanzelf gaat, nou dan maar niet. Maar zo'n scanner geeft eigenlijk wel goed weer, wat je in feite te doen staat, in elke relatie en menselijk contact: voortdurend alert zijn en met aandacht kijken, wat er van de ene kant naar de andere kant vervoerd wordt.
Het is niet vanzelfsprekend dat je een ander mens begrijpt en aanvoelt, want jij zelf bent een totaal ander mens. Alle woorden, gebaren, grapjes, houdingen enzovoort: het komt allemaal uit jouw specifieke wereld die zo gelaagd is als alle lagen van de tijd waarin je geleefd hebt. Dus iets van een scanner aanzetten, ja, dat kan helpen.
Niet uit wantrouwen dan, maar uit een wederzijds je willen neigen en reiken naar elkaar. Niet op je hurken en je daarmee kleiner maken, maar dat wat Rutte had moeten doen bij de klaagmuur: gewoonweg op de knielen vallen uit respect en het mateloze wonder dat elk mens is.
